Oprócz zalet manioku dla żywności, można go również wykorzystać do tworzenia biodegradowalnych opakowań
Typowe jedzenie w Brazylii, maniok jest ważnym składnikiem pożywienia wielu ludzi, zwłaszcza tych mieszkających na obszarach wiejskich, a także jest częścią folkloru naszego kraju. Legenda głosi, że maniok pochodzi z wczesnej śmierci Mani, wnuczki Tuxaua (przywódcy plemienia), która została pochowana w zagłębieniu, w którym mieszkała. Po upływie czasu w miejscu, w którym pochowano ciało, narodziła się roślina, gdy ziemia otworzyła się u jej stóp i Indianie wyobrazili sobie biały korzeń i nadali nazwę Manioca (dom Mani); nadali roślinie nazwę Maniva. W Brazylii maniok ma ścisły związek ze społeczno-ekonomicznym pochodzeniem kraju, obecny w różnych okresach naszej historii - jest uważany za „rdzenne dziedzictwo” obecne na całym terytorium Brazylii.
Rodzaje
Odmiany manioku można podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich jest najpopularniejsza, która ma różne nazwy: maniok słodki, maniok stołowy, maniok, maniok i maniok słodki - ten rodzaj manioku jest używany do świeżego spożycia przez ludzi lub zwierzęta. Druga grupa to gorzki lub dziki maniok (nienadający się do świeżego spożycia), powszechnie stosowany w przemyśle spożywczym, na przykład do produkcji mąki lub skrobi.
Dużą różnicą między tymi dwiema grupami jest stężenie kwasu cyjanowodorowego obecnego w korzeniu, aw pierwszej grupie stężenie to poniżej 100 części na milion (ppm) lub 100 mg kwasu cyjanowodorowego na kilogram korzenia. Kwas cyjanowodorowy jest związkiem toksycznym dla ludzi i szacuje się, że śmiertelna dawka kwasu cyjanowodorowego waha się od 50 do 60 mg / kg wagi, dlatego przetwarzanie manioku z drugiej grupy jest niezbędne, aby uniknąć wystąpienie zatrucia pokarmowego. Przypadek zatrucia spowodowanego spożyciem dzikiego manioku miał miejsce w mieście Limeira w São Paulo w 2003 roku, co doprowadziło do śmierci pacjenta. Diagnoza pojawiła się po hospitalizacji dwóch kolejnych pacjentów, którzy zgłaszali spożywanie manioku o gorzkim smaku.
Produkty i źródło dochodu
Główne produkty manioku (manioc mansa) są przetworzone w minimalnym stopniu: czyli maniok sprzedawany na targach, obrany; lub przetworzone, takie jak mrożony wstępnie ugotowany maniok, nie wspominając o frytkach przygotowanych z jedzeniem. Z kolei produkty pochodzące z dzikiego manioku to sucha mąka, mąka wodna, skrobia słodka lub skrobia i skrobia kwaśna - obróbka manioku odbywa się w sklepach skrobiowych, a głównym produktem jest skrobia lub skrobia z manioku, służąca jako surowiec do produkcji w przemyśle papierniczym, tekstylnym i spożywczym, a także jako środek smarny w przemyśle naftowym. Obecnie skrobia z manioku zyskuje miejsce w przemyśle opakowaniowym jako surowiec do opakowań biodegradowalnych, co stanowi znaczący postęp w kwestii odpadów stałych, które są wyrzucane do środowiska.
Uprawa manioku i jego przetwarzanie stanowią główne źródło dochodu w kilku regionach Brazylii, a niewielki przemysł rolniczy, który czerpie korzyści z manioku, odgrywa fundamentalną rolę w rozwoju kraju. Według Brazylijskiego Stowarzyszenia Gospodarki, Administracji i Socjologii Wsi (Trzeźwy), domy z mąki, miejsca, w których czerpie się maniok, gwarantują zatrudnienie i dochód producentom, członkom rodzin i innym zaangażowanym agentom, przenosząc gospodarkę do miejsc, w których są umieszczeni. Działalność ta, oprócz tego, że jest wykorzystywana na własne potrzeby, przedstawia się jako obiecująca opcja dla agrobiznesu, ponieważ przetworzony maniok może wytwarzać kilka produktów o wysokiej wartości dodanej, zarówno do użytku przez ludzi, jak i do żywienia zwierząt.
Alternatywa dla tych, którzy nie jedzą glutenu
Maniok to roślina z rodziny Eufhobiaceaktóry produkuje korzenie o wysokiej zawartości skrobi, a także jest źródłem błonnika i karotenoidów. Jedną z zalet manioku jest to, że jest głównym substytutem pożywienia dla osób z celiakią, ponieważ nie zawiera glutenu w swoim składzie. Jednak liście manioku mogą również odgrywać dużą rolę w żywieniu człowieka, ponieważ są źródłem białka, ale ich strawność jest niska. Z przeprowadzonych badań wynika, że zawartość białka w liściach manioku waha się od 20,77 g do 35,9 g / 100 g suchej masy w porównaniu z zawartością białka w warzywach, takich jak kapusta (30,84 g / 100 g sucha masa). Oprócz tego, że są źródłem białka, liście manioku mają również znaczną zawartość minerałów, takich jak cynk, żelazo, mangan i magnez, witamina C i beta-karoten. Jednak,Liście manioku mają również wysoką zawartość kwasu cyjanowodorowego, co wymaga gotowania, maceracji lub odwodnienia liści przed spożyciem.
Powszechnie stosowany w kuchni brazylijskiej maniok jest głównym składnikiem ciast, tapioki i ukrytych, i może zastąpić ziemniaki w przygotowywaniu makaronu; w przypadku polvilho jest to podstawowy składnik takich produktów jak pieczywo serowe i biszkopt polvilho. Istnieje wiele opcji, aby skosztować „królowej Brazylii”, zmienić swoje nawyki żywieniowe za pomocą manioku w codziennych przygotowaniach kulinarnych i preferować świeże lub minimalnie przetworzone produkty.
