Biogospodarka proponuje inteligentne wykorzystanie zasobów w celu zagwarantowania dobrobytu społeczno-środowiskowego
Zmieniony i zmieniony rozmiar obrazu Denisa Agatiego jest dostępny na Unsplash
Dążenie do zrównoważonego rozwoju stało się zdecydowanie pilną kwestią w programie społecznym. Nawet w świecie biznesu stawką jest zrównoważony rozwój. Firmy, które wcześniej myślały tylko o zysku, teraz optymalizują swoje procesy poprzez zrównoważony rozwój. Innym kierunkiem studiów zajmującym się świadomą konsumpcją i zachowaniem równowagi ze środowiskiem jest biogospodarka, czyli zrównoważona gospodarka. Celem biogospodarki jest bycie gospodarką skoncentrowaną na wykorzystaniu zasobów biologicznych, nadających się do recyklingu i odnawialnych, czyli bardziej zrównoważoną.
W dzisiejszych czasach zrównoważony rozwój jest nieodzowny dla sukcesu firm, które w coraz większym stopniu muszą zapewniać wartość dodaną i styl życia , a nie tylko towary. Troska o środowisko staje się przewagą konkurencyjną na coraz bardziej wymagających i wymagających rynkach. W ten sposób przedłuża się żywotność marki, dzięki wzmocnieniu jej reputacji i wiarygodności.
Aby zapewnić zrównoważony rozwój, przedsiębiorstwa muszą być wspierane przez dobre praktyki zarządzania, przynoszące korzyści społeczne i środowiskowe. Ta metodologia wpływa na korzyści ekonomiczne, konkurencyjność i sukces organizacji.
Dlaczego zrównoważony rozwój jest tak ważny dla gospodarki? Ludność rośnie pod względem liczby i zdolności konsumpcji; w rezultacie popyt na wykorzystanie zasobów naturalnych wzrasta w sposób niezrównoważony. Stosowanie nieodnawialnych matryc powoduje zubożenie i zanieczyszczenie środowiska. Aby przełamać ten paradygmat, istnieją koncepcje ekonomiczne, które proponują nowy sposób zarządzania społeczeństwem, takie jak gospodarka o obiegu zamkniętym i biogospodarka.
Co to jest biogospodarka?
Biogospodarka jest ściśle powiązana z poprawą naszego rozwoju, w poszukiwaniu nowych technologii, które w swojej osi rozwoju stawiają jakość życia społeczeństwa i środowiska. Zrzesza wszystkie sektory gospodarki wykorzystujące zasoby biologiczne.
Koncepcja pojawiła się pół wieku temu. Rumuński ekonomista Nicholas Georgescu-Roegen przyjął zasady biofizyki w naukach ekonomicznych. Zdaniem Roegena proces produkcji dóbr materialnych zmniejsza dostępność energii na przyszłość, a tym samym wpływa na możliwość produkcji większej ilości dóbr materialnych przez nowe pokolenia. Entropia, koncepcja zdefiniowana przez niemieckiego fizyka Clausiusa w 1850 roku, odgrywa centralną rolę w biogospodarce. Energię należy uwzględnić w analizie procesów gospodarczych. Całkowita energia wszechświata jest stała, ale całkowita entropia stale rośnie, to znaczy, że mamy coraz mniej energii użytkowej. Zasoby naturalne o wysokiej wartości (niska entropia) są przekształcane w odpady (wysoka entropia) bez wartości. Te koncepcje biofizyki mogą wydawać się nieco skomplikowane,ale w zasadzie oznacza to, że technologia nie jest opłacalna, jeśli nie jest w stanie utrzymać się bez zmniejszania zasobów nieodnawialnych zasobów.
W ten sposób powstała biogospodarka, aby umożliwić efektywne i spójne rozwiązania współczesnych problemów społeczno-środowiskowych, m.in. zmian klimatycznych, globalnego kryzysu gospodarczego, zastępowania paliw kopalnych, zdrowia, jakości życia ludności.
Przykładowo, aby osiągnąć ten cel, Komisja Europejska ustanowiła biogospodarkę jako strategię i plan działania, który koncentruje się na trzech fundamentalnych aspektach: rozwoju nowych technologii i procesów dla biogospodarki; rozwój rynku i konkurencyjność w sektorach biogospodarki; zachęta dla decydentów i zainteresowanych stron do współpracy.
Celem jest innowacyjna gospodarka o niskiej emisji, która godzi wymagania dotyczące zrównoważonego rolnictwa i rybołówstwa, bezpieczeństwa żywnościowego oraz zrównoważonego wykorzystania odnawialnych zasobów biologicznych do celów przemysłowych, przy jednoczesnym zapewnieniu różnorodności biologicznej i ochrony środowiska.
Biogospodarka uwzględnia nie tylko tradycyjne sektory, takie jak rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo, ale także sektory takie jak biotechnologie i bioenergie.
Koncepcyjnie biogospodarkę możemy zdefiniować jako zastosowanie wiedzy biologicznej w zrównoważonym środowisku do konkurencyjnych produktów i agregacji operacji gospodarczych. Jest uzależniona od badań w dziedzinie nauk biologicznych, technologii informacyjnych, robotyki i materiałów.
Nowoczesna biotechnologia już teraz umożliwia tworzenie wielu produktów i procesów odpowiadających biogospodarce, takich jak energia odnawialna, żywność funkcjonalna i biofortyfikowana, biopolimery, biopestycydy, leki i kosmetyki. Wraz z postępem w biologii syntetycznej pojawia się coraz więcej biofarmaceutyków, surowców biologicznych i bioproduktów. Wygląda na to, że przyszłość na pewno będzie bio .
Brazylia i biogospodarka
Brazylia ma olbrzymie bogactwo naturalne, co jest powodem, dla którego jej protagonizm otwiera nowe możliwości w światowej biogospodarce. Ponadto kompetencje kraju w zakresie bioenergii, umiejętności rolniczych i biotechnologii sprawiają, że Brazylia jest czołowym graczem w tym scenariuszu. Aby w znaczący sposób uczestniczyć w tym wyzwaniu, ważne jest, aby zagwarantować miejsce dla innowacyjnych produktów i procesów opartych na biotechnologii w kluczowych segmentach, takich jak rolnictwo, zdrowie oraz przemysł chemiczny, materiałowy i energetyczny. Kraj musi przyjąć politykę zachęcającą badaczy, naukowców i ekologów, ułatwiając jednocześnie dostęp do ogromnego dziedzictwa genetycznego naszego terytorium.
