Alkohol etylowy można ekstrahować ze zbóż, takich jak pszenica, kukurydza i ryż. Zobacz zastosowania alkoholu zbożowego
Głównym surowcem używanym w Brazylii do produkcji alkoholu jest trzcina cukrowa ze względu na jej bogactwo. Ale wielu ludzi nie wie, że istnieje kilka surowców roślinnych, z których można ekstrahować alkohol, na przykład ziemniaki, kukurydza, ryż, pszenica i wiele innych.
Alkohol zbożowy to nic innego jak alkohol etylowy lub lepiej znany jako etanol, pozyskiwany ze zbóż, głównie z kukurydzy, pszenicy i ryżu. Etanol należy do klasy alkoholi, która jest związkiem organicznym, który ma hydroksylową grupę funkcyjną (-OH) przyłączoną do jednego lub więcej nasyconych atomów węgla. Tworzy je łańcuch CH3-CH2-OH.
Jego produkcja odbywa się w procesie fermentacji, do którego dodawane są drożdże żywiące się cukrami uwalnianymi nie tylko przez zboża, ale przez wszystkie inne źródła, z których można pozyskać alkohol. Po karmieniu drożdże te wytwarzają enzymy, które przekształcają cukier w alkohol, inicjując w ten sposób proces fermentacji, który ustaje dopiero po śmierci grzyba. Pod koniec fermentacji destylacja zaczyna oddzielać alkohol. Ta operacja służy do rozdzielania mieszanin, otrzymywania frakcji o różnych składach. Alkohol otrzymany w wyniku destylacji zawiera 4% wody i 96% alkoholu.
Alkohol zbożowy jest używany do kilku celów. Jego głównym zastosowaniem jest składnik do produkcji esencji i aromatów. Szeroko stosowany w produktach homeopatycznych, w przemyśle farmaceutycznym przy produkcji aktywnych składników ziołowych (m.in. ekstrakt z propolisu, wyciąg z ziół leczniczych), a także jako rozcieńczalnik w obsłudze aptek.
Ponieważ jest to produkt nieagresywny dla skóry, różniący się od alkoholu uzyskiwanego z trzciny cukrowej, który jest częściej używany jako paliwa, alkohol zbożowy jest szeroko stosowany w perfumach, dezodorantach do ciała i do ochrony środowiska.
Ten rodzaj alkoholu znajduje się również w napojach takich jak wódka, likiery, whisky i koniak. Jednak nadmierne spożycie może powodować problemy, takie jak przewlekły ból głowy, zapalenie żołądka i wrzody.
Jeśli chodzi o wpływ na środowisko, nie oczekuje się bioakumulacji. Należy jednak unikać rozlania do ścieków. Najlepszym sposobem utylizacji jest odparowanie produktu.
