Nadczynność tarczycy: co to jest, objawy i leczenie

Stan prowadzi do zaburzeń produkcji hormonów tarczycy, ale wymaga leczenia

nadczynność tarczycy

Zdjęcie Halanny Halila w Unsplash

Nadczynność tarczycy to nadmierna produkcja hormonów wytwarzanych przez tarczycę, odpowiedzialnych za utrzymanie funkcji ważnych narządów, takich jak serce, mózg, wątroba i nerki.

Nazywana także „nadczynnością tarczycy”, choroba występuje częściej u kobiet w wieku od 20 do 40 lat, ale może dotknąć każdego, nawet noworodka - tzw. Wrodzona nadczynność tarczycy.

Co powoduje

Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy u dorosłych jest choroba Gravesa-Basedowa - układ odpornościowy atakuje i uszkadza tarczycę, powodując jej powiększenie, pobudzając gruczoł do produkcji nadmiaru hormonów T3 i T4. Jest to choroba przewlekła (długotrwała) i częściej występuje u krewnych, u których w przeszłości występowały problemy z tarczycą.

Inne możliwe (znacznie mniej powszechne) przyczyny nadczynności tarczycy obejmują:
  • Guzki tarczycy: guzy tarczycy, które mogą wydzielać nadmiar hormonu tarczycy.
  • Podostre zapalenie tarczycy: bolesne zapalenie tarczycy zwykle wywoływane przez wirusy.
  • Limfocytarne zapalenie tarczycy: niebolesne zapalenie tarczycy spowodowane naciekiem limfocytów (rodzaj białych krwinek w układzie odpornościowym).
  • Poporodowe zapalenie tarczycy: zapalenie tarczycy, które rozwija się wkrótce po przerwaniu ciąży

Objawy

Na początku choroby lub w jej najłagodniejszej postaci objawy nie są łatwo rozpoznawalne. Czasami może wystąpić uczucie dyskomfortu i osłabienia. Jednak nadczynność tarczycy jest potencjalnie poważna i może być śmiertelna.

W najbardziej rozwiniętych przypadkach objawami nadczynności tarczycy są:

  • Przyspieszenie tętna (ponad 100 na minutę);
  • Zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza u pacjentów powyżej 60 roku życia;
  • Nerwowość, niepokój i irytacja;
  • Drżenie i pocenie się rąk;
  • Utrata apetytu;
  • Nietolerancja na wysokie temperatury;
  • Wyzysk;
  • Wypadanie włosów i / lub osłabienie skóry głowy;
  • Szybki wzrost paznokci, z tendencją do łuszczenia;
  • Osłabienie mięśni, zwłaszcza ramion i ud;
  • Luźne jelita;
  • Utrata masy ciała;
  • Nieregularne miesiączki;
  • Zwiększone prawdopodobieństwo aborcji;
  • Gapić się;
  • Oczy wyłupiaste (wybrzuszone), z podwójnym widzeniem lub bez (u pacjentów z chorobą Gravesa-Basedowa);
  • Przyspieszona utrata wapnia z kości, ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy i złamań.

Diagnoza

Wykonuje się badania fizyczne i krwi w celu zdiagnozowania nadczynności tarczycy. Choroba jest potwierdzona, gdy poziomy T4 i T3 są wyższe niż normalne, a poziom TSH jest niższy niż referencyjny.

Aby określić rodzaj nadczynności tarczycy, wymagany jest test wychwytu radioaktywnego jodu, aby zmierzyć, ile jodu jest wchłaniane przez tarczycę. Można również poprosić o zdjęcia tarczycy w celu sprawdzenia ich wielkości i ewentualnej obecności guzków.

Leczenie

Leczenie nadczynności tarczycy zależy od każdego przypadku. Wiek, rodzaj nadczynności tarczycy, alergia na leki (stosowane w leczeniu nadczynności tarczycy), nasilenie choroby i choroby występujące wcześniej to główne czynniki decydujące o tym, jakie leczenie będzie właściwe.

Stosowane leki będą zasadniczo zapobiegać stosowaniu jodu przez tarczycę, co zmniejszy poziom hormonów tarczycy krążących we krwi. Dzieje się tak, ponieważ jod jest niezbędny do syntezy T3 i T4, a przy jego braku tarczyca nie będzie w stanie ich nadmiernie wytwarzać, powodując niezbędne zmniejszenie produkcji hormonalnej.

Innym sposobem leczenia nadczynności tarczycy jest użycie radioaktywnego jodu. Zabieg ten leczy chorobę, ale zwykle całkowicie niszczy tarczycę, powodując konieczność przyjmowania hormonów tarczycy do końca życia.

Chirurgiczne usunięcie tarczycy jest kolejnym trwałym rozwiązaniem, ale istnieje ryzyko uszkodzenia przytarczyc (które kontrolują poziom wapnia w organizmie) i nerwów krtani (strun głosowych). Ten rodzaj leczenia jest zalecany tylko wtedy, gdy leki lub terapia jodem radioaktywnym nie są odpowiednie.

W leczeniu nadczynności tarczycy można również stosować leki blokujące receptory beta. Leki te (takie jak atenolol) nie obniżają poziomu hormonów tarczycy, ale mogą kontrolować poważne objawy, takie jak przyspieszone tętno, drżenie i niepokój.

Jeśli byłeś już leczony z powodu nadczynności tarczycy lub jesteś w trakcie leczenia, pamiętaj o regularnym konsultowaniu się z lekarzem, aby monitorować stan. Poziom hormonów tarczycy musi być prawidłowy, a kości muszą otrzymywać wystarczającą ilość wapnia, aby kości były mocne.