Nowy kierunek studiów, ekologia przemysłowa, to opcja w kierunku zrównoważonego rozwoju
Ekologia przemysłowa to nowy i wszechstronny kierunek studiów, który wymaga zintegrowanego podejścia do relacji między przemysłem a środowiskiem. Bardziej rozwinięta w krajach takich jak Japonia, Stany Zjednoczone i Wspólnota Europejska, ekologia przemysłowa ma na celu zapobieganie zanieczyszczeniom, promowanie recyklingu i ponownego wykorzystania odpadów, efektywne wykorzystanie zasobów i środków produkcji, a także wydłużanie żywotności produktów przemysłowych. Chodzi o to, że zasoby wykorzystywane przez przemysł pozostają w cyklu produkcyjnym, unikając marnotrawstwa.
Pojęcie ekologii przemysłowej zaczęło pojawiać się w badaniach i artykułach naukowych w latach siedemdziesiątych XX wieku i wtedy też Japonia włączyła związek ze środowiskiem do praktycznej działalności swoich gałęzi przemysłu. Ekologia przemysłowa, również kojarzona z pojęciem ekosystem przemysłowy, opowiada się za integracją i współpracą branż, które mogłyby spotykać się w parkach przemysłowych i przyjmować zintegrowane procesy produkcyjne, w których odpady powstałe w jednym procesie służyłyby jako surowiec w innym lub mogłyby zostać wykorzystane jako produkty uboczne w innym przemyśle lub procesie.
Przyjęcie propozycji ekologii przemysłowej powoduje, że branża integruje system oparty na Circular Economy właśnie dlatego, że (w idealnym planie) wszystkie zainwestowane zasoby są ponownie wykorzystywane. W tym sensie recykling zewnętrzny powinien być jedną z ostatnich opcji, ponieważ powoduje wycofanie surowców z systemu produkcyjnego. Proponowane praktyki obejmują polityki niezbędne dla zrównoważonego rozwoju, które zostały już przyjęte przez niektóre branże.
Podczas Konferencji ONZ nt. Środowiska i Rozwoju (Eco-92), która odbyła się w Rio de Janeiro w 1992 roku, zwrócono uwagę na potrzebę praktycznych odpowiedzi na koncepcję zrównoważonego rozwoju. Ekologia przemysłowa to jeden ze sposobów odpowiedzi na to pytanie. Tradycyjne propozycje koncentrują się na zapobieganiu i zmniejszaniu ilości odpadów, podczas gdy ekologia przemysłowa rozumie, że zwiększenie produkcji określonego rodzaju odpadów może być nawet dopuszczalne i korzystne, o ile można je wykorzystać jako surowiec w innym procesie przemysłowym.
W Brazylii dziedzina ekologii przemysłowej jest wciąż embrionalna i głównie teoretyczna, ale rozwija się, zwłaszcza na uniwersytetach - pierwszy krok w kierunku wdrożenia praktycznych zastosowań. Na całym świecie, oprócz kilku opublikowanych książek, istnieją dwa czasopisma naukowe, które publikują artykuły związane z tym tematem: Journal of Industrial Ecology , uruchomiony w 1997 r. I Journal of Cleaner Production , z 1993 r.
Pole to znacznie się rozszerzyło w latach 80. i 90. XX wieku, gdy ekolodzy ostrzegali przed degradacją środowiska i konsekwencjami obowiązującego szalejącego modelu industrializacji. Jednym z pionierskich badań na Zachodzie była zbiorowa praca Belgian Ecosystem , opracowana przez biologów, chemików i ekonomistów, która dotyczy idei, których dziś broni ekologia przemysłowa, takich jak rozważanie odpadów jako surowca do innych procesów, podkreślając znaczenie obiegu materiałów w system i monitorować przepływy energii w systemie.
Ekologia przemysłowa jest jeszcze na etapie budowy, ale już teraz pokazuje duży potencjał w obliczu problemów środowiskowych. Specjaliści, tacy jak inżynierowie i administratorzy, a także ekonomiści i politycy, mogą znaleźć w koncepcji szerokie pole do działania i badania nowych rozwiązań, tak potrzebnych w obszarze przemysłowym. Ścieżka ekologii przemysłowej pozwala firmom wydawać mniej środków, ponownie wykorzystując to, co już zostało zużyte, oraz uniknąć przyszłych strat, sprzyjając lepszej integracji człowieka z naturą.
