Może służyć jako instrument naukowy wykorzystywany w badaniach, a nawet jako środek świadomości ekologicznej
Zdjęcie: Eduardo Leal, Plastikowe drzewo nr 20, Boliwia 2014
Fotografia ustanawia komunikację natychmiastową, jest językiem uniwersalnym, który przyciąga uwagę i może generować ruch w kierunku zmiany. Estetyczny wyraz fotografii może pomóc, jeśli chodzi o zwrócenie uwagi na kwestie środowiskowe. Obrazy krajobrazu są demokratyczne i mogą skłonić ludzi do myślenia o związkach między człowiekiem a zjawiskami naturalnymi. Jest narzędziem edukacji ekologicznej. W kontakcie z fotografią temat zostaje wprowadzony w nowe języki, w tym w polityczny wymiar prezentowanych zjawisk. Obrazy informują, przedstawiają, zaskakują i przekazują znaczenie. Fotografie fascynują i zachęcają widza do ich odczuwania, postrzegania, oceniania i interpretowania.
Zdaniem Gustavo Pedro de Pauli, prezesa Stowarzyszenia Fotografów Przyrody (Afnatura), „fotografowanie przyrody może być podstawowym narzędziem edukacji ekologicznej, ale także bronią do reklamacji i ujawniać potrzebę ochrony obszarów ryzyko degradacji ”. Aparaty fotograficzne to instrumenty w rękach fotografów, które pozwalają dokumentować problemy środowiskowe i wpływ człowieka na środowisko.
Fotografia przyrodnicza
Fotografia przyrodnicza to gatunek w ramach fotoreportażu, którego celem jest przedstawienie aspektów przyrodniczych, krajobrazów, zwierząt, dewastacji środowiska itp. W jej ramach znajdują się wątki skupiające się na przedstawianiu i fotografowaniu różnorodności biologicznej i jej bogactwa, a także artyści preferujący naturę aktywistów, w wpływowy sposób potępiający degradację i przestępstwa przeciwko środowisku.
W ramach fotografii przyrodniczej niektórzy fotografowie zajmują się konkretnymi ujęciami, takimi jak fotografia krajobrazu, fotografia przyrody i fotografia makro.W fotografii krajobrazowej przedstawiane są wspaniałe naturalne scenariusze. Zwykle do pracy z głębią ostrości używane są soczewki szerokokątne i małe przysłony.
Portrety dzikiego świata są zwykle wykonywane z daleka, aby zapewnić bezpieczeństwo fotografa i naturalność sceny. W końcu przebywanie blisko lwów i innych dzikich zwierząt nie jest zajęciem zbyt bezpiecznym. W tym celu fotografowie używają obiektywów dalekiego zasięgu i wysokich czasów otwarcia migawki, aby uchwycić ruch zwierząt.
Innym typem fotografii, który jest bardzo powszechny w tym kontekście, jest obiektyw makro. Te portrety są wykonywane z bardzo krótkich odległości i ukazują szczegóły natury, takie jak oczy owada i pyłek kwiatu.
Obrazy krajobrazów zagrożonych wyginięciem lub dzikich zwierząt ilustrują piękno przyrody, a jednocześnie przekazują poczucie straty, jakie może spowodować degradacja tego miejsca. Fotografia przyrodnicza jest narzędziem służącym do ochrony naturalnych krajobrazów i zrozumienia środowiska, aby promować uznanie i szacunek dla różnorodności biologicznej. Soczewki odgrywają społeczno-środowiskową rolę w zwalczaniu przestępstw przeciwko środowisku i ostrzegają o ochronie obszarów naturalnych. „Fotografia przyrodnicza tworzy brakujące ogniwo tożsamości. Czasami opinia publiczna myśli, że natura jest odległa, gonimy za fotografią, której ideałem jest zachowanie gatunku” - komentuje Gustavo Pedro.
Środowiskowa fotografia naukowa
W latach 1824–1829 baron Georg Heinrich von Langsdorf wraz z niemieckim malarzem Johanem Moritzem Rugendasem udał się na wyprawę po Brazylii, utrwalając na obrazach przyrodę i społeczeństwo. Wyprawy naukowe umożliwiły nam poznanie naszej bioróżnorodności i są cennym zapisem naszej historii. Od czasu odkrycia fotografii była związana z kwestią środowiska. Na początku celem fotografii było wierne utrwalenie przyrody, jak się wydaje. Fotografia w zakresie naukowym służy jako narzędzie rozwoju studiów, jako narzędzie badawcze, wsparcie dydaktyczne, pamięć danych i upowszechnianie wyników badań. Fotografia jest obiektywną dokumentacją, która rejestruje informacje, które zwiększają spektrum obserwacji badacza.
Fotograficzne badania bioróżnorodności są ważne dla określenia ilościowych i jakościowych różnic, antropicznego działania (człowieka) w sposób lokalny oraz globalnych zmian w szerszym aspekcie. Porównując obrazy, można dokonać analizy zmian środowiskowych na tym obszarze. Innymi słowy, uzyskany obraz zapewnia kontrolę środowiska. Okresowe zdjęcia lokalizacji ujawniają degradację środowiska. Przykładem jest film dokumentalny Chasing Ice , który pokazuje zdjęcia topnienia lodowców przez kilka lat z wykorzystaniem efektu poklatkowego .
Fotografia w jednostkach konserwatorskich
W 2011 roku Chico Mendes Institute for Biodiversity (ICMBio) wprowadził normę, która budzi kontrowersje wśród fotografów, kamerzystów i innych profesjonalistów zajmujących się obrazami przyrody. Instrukcja normatywna nr 19/2011 reguluje wykorzystanie zdjęć w federalnych jednostkach ochrony przyrody, dóbr przyrodniczych i znajdujących się w nich dóbr, a także przygotowanie wyrobów i eksploatację wizerunku terenu, niezależnie od celu komercyjnego.
Specjalista, który chce uchwycić obrazy w UC, musi wypełnić formularz (elektroniczny lub wydrukowany) skierowany do zarządu obszaru. W postaci produktu, produktu ubocznego lub usługi, które mają być wytworzone, oraz tego, czy końcowe przeznaczenie ma charakter handlowy, czy też nie, należy poinformować. Zaliczka wynosi średnio od pięciu do dziesięciu dni, w zależności od liczby UC, w których zamierzasz pracować.
Fotografowie argumentują, że przepisy są przeszkodą, a rozpowszechnianie zdjęć obszarów chronionych jest instrumentem monitorowania i rozpowszechniania informacji wśród ogółu społeczeństwa. Obecność fotografów to nieformalny sposób inspekcji, którego same jednostki często nie mają. Ponadto fotografia amatorska i profesjonalna jest cennym narzędziem zwiększania świadomości społecznej brazylijskiego dziedzictwa naturalnego. Dzięki temu dochody parków rosną, ponieważ fotografie zwiększają liczbę odwiedzin turystów. Powszechne jest otwieranie usług dla fotografów, z przewodnikami po szlakach, karczmach i restauracjach. Przyczynianie się do ograniczenia nielegalnego wydobywania i polowań poprzez generowanie dochodu dla ludności zamieszkującej obszary chronione.
Ważne jest jednak, aby fotografowie byli poinformowani o odpowiednim zachowaniu się w parkach. Chociaż samo fotografowanie nie powoduje szkody, postępowanie niektórych fotografów może być szkodliwe dla flory i fauny. Niektórzy niedoinformowani specjaliści zmieniają położenie gniazd na drzewach, aby poprawić kąt robienia zdjęć, a nawet używają gumy na gałęziach, aby utrzymać kolibry statycznie.
Obecność człowieka zawsze wpływa na naturę. Ale aktywiści, tacy jak fotograf i obserwator ptaków Claudia Komesu, bronią fotografii w UC. „Jednak wolę wpływ ludzi chodzących po szlakach w parkach niż uderzenie piły łańcuchowej, która wszystko zniszczy - co jest ryzykiem, że nasze parki będą działać, realne ryzyko, które już się dzieje” - mówi. „Od 2008 roku prawie pięć milionów hektary (wielkość stanu Rio de Janeiro) nie są już parkiem z zagrodami federalnymi, które utworzyły obszary, które nie były już chronione. I nie było nikogo, kto znałby ich, by móc protestować ”.
Lokalni fotografowie mogą mieć ogromny wpływ, zmuszając widzów do myślenia o tym, co dzieje się w środowisku. Czy widziałeś kiedyś serię zdjęć zrobionych z tego samego miejsca, przedstawiających rozbiórkę łąki lub zalesionego wzgórza? Nie możesz patrzeć na taką sekwencję i nie przestawać myśleć o tym, gdzie mieszkasz, oprócz tego, jak żyjesz. Zdjęcia informują czytelników o tym, co naprawdę się tam dzieje.
Wyjaśnienie, że fotografia jest głównym generatorem świadomości ekologicznej, jest proste: zarówno fotografie, jak i filmy wideo przybliżają ludzi do tematu. Dają poczucie realizmu, którego tekst często nie osiąga. Zwłaszcza jeśli chodzi o potępienie agresji przeciwko naturze.
