Osa mandaryńska jest typowa dla Azji i jest największą osą na świecie. Żywi się pszczołami i innymi owadami i może być śmiertelny również dla ludzi
Obraz Alpsdake, dostępny na Wikimedia na licencji CC BY-SA 3.0
Osa mandarynkowa to olbrzymia osa pochodząca ze wschodniej Azji i zwykle występująca w środowisku tropikalnym, częściej występująca w Japonii. Nazywana jest również „osą zabójczą”, ponieważ jest dzikim drapieżnikiem i bez litości niszczy swoje ofiary - zwykle pszczoły i inne duże owady, takie jak modliszka. Istnieją również zapisy o tym, jak ta azjatycka osa atakuje myszy i chociaż nie jest to powszechne, może użądlić ludzi, jeśli czuje się zaatakowana.
Pszczoły są najbardziej zagrożone przez osy mandarynki, których proliferacja jest powiązana z globalnym ociepleniem. Wzrost temperatur powoduje wyższą przeżywalność zwierzęcia zimą, aw październiku, miesiącu krycia osobników żyjących na półkuli północnej, te gigantyczne osy stają się bardziej gwałtowne i mogą nawet eksterminować 40 pszczół na minutę. W Chinach odnotowano inwazje zabójczych os, a teraz wykryto je również w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Osa chińska, mniejsza odmiana wielkości (osa mandarynkowa jest największą znaną osą na świecie), pojawiła się już w Europie, wywołując koszmary dla pszczół we Francji, Hiszpanii i Portugalii. Szacuje się, że te osy weszły w dosłowny francuski. Pochodzenie os mandarynkowych, które spowodowało problemy w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, jest nadal nieznane, ale władze już teraz mobilizują się, aby rozwiązać ten problem, zanim inwazyjny gatunek osiedli się.
Zabójcza osa?
Zdjęcie: Departament Rolnictwa Stanu Waszyngton (WSDA) / ujawnienie
Osa mandarynka mierzy około 5,5 cm, leci ze średnią prędkością 40 km / hi jest zwierzęciem drapieżnym, atakującym średnie i duże owady, głównie pszczoły, inne gatunki os i modliszki. Pochodząca z Azji rosnąca globalna temperatura może ułatwić rozprzestrzenianie się tej zabójczej osy w różnych krajach. W krajach takich jak Stany Zjednoczone osy mandarynki są uważane za gatunek inwazyjny, to znaczy nie są typowe dla tego regionu i mogą powodować zaburzenia równowagi.
Tradycyjnie na półkuli północnej cykl życiowy tych os rozpoczyna się około kwietnia. Gdy królowa os wychodzi ze snu zimowego, robotnicy odkrywają i budują podziemne doły, w których budują gniazda. Szczyt destruktywności osiąga późnym latem i wczesną jesienią, kiedy robotnicy zaciekle poszukują pożywienia dla przyszłorocznej królowej.
Ukąszenie tej olbrzymiej osy zostało opisane przez badacza gatunku jako coś podobnego do wbicia gorącego paznokcia we własną nogę. Ataki zarejestrowane w Chinach zwykle zdarzają się na plantacjach, aw Stanach Zjednoczonych zaobserwowano ataki na ule i hodowlę pszczół.
Ofiary są często atakowane przez dużą liczbę os w tym samym czasie. Miażdżą pszczoły, więc nazwanie gatunku zabójczej osy nie jest przesadą. W przypadku ludzi trucizna zaszczepiona przez te osy może spowodować, że mocz ofiary będzie miał bardzo ciemny kolor.
Atakowanie dużej liczby tych owadów jest niezwykłe, ale może zabić - w Japonii zabójcze osy zabijają około 50 osób rocznie. W razie wątpliwości zachowaj dystans.
Niesamowita taktyka ataku i przetrwania
Zdjęcie autorstwa Thomasa Browna, dostępne w Wikimedia na licencji CC BY 2.0
Jak powiedziano, główną ofiarą olbrzymiej osy są pszczoły. Hodowcy, którzy byli świadkami ataków na ich ule, mówią, że są przerażeni. Myśliwy chwyta pszczołę, odcina jej głowę, następnie skrzydła i na końcu kończyny, dodatkowo trzymając przy sobie klatkę piersiową. Ta część ciała ma dużo białka i służy do karmienia larw drapieżnika. Osa mandarynkowa pozostawia również ślad feromonów, który służy do przyciągania innych os mandarynkowych do znalezionego ula.
Japońskie pszczoły rozwinęły obronę przed gigantycznym wrogiem. Gdy osa zbliża się do ula i wydziela feromony, pszczoły wypuszczają wejście do rezydencji, zatrzymując je. Osa wchodzi do ula z zamiarem kradzieży larw pszczół, aby nakarmić własne młode, jak zwykle. Po wejściu do środka tłum pszczół otacza atakującą zabójczą osę, tworząc wokół niej kulę.
Pszczoły wibrują mięśniami latającymi, powodując, że temperatura „kuli pszczół” osiąga 46 ° C, a stężenie CO2 w formacji obronnej. Ta kombinacja jest śmiertelna dla osy mandarynki. Problem w tym, że pszczoły z innych krajów nie mają tego mechanizmu obronnego, co czyni je łatwym łupem dla osy mandarynki. Jednocześnie osy te są częścią ekosystemu planety i podobnie jak inne zwierzęta robią, co w ich mocy, aby przetrwać.
