Nazewnictwo zgodne z kolorystyką wody wskazuje na jej pochodzenie i ułatwia leczenie
Czy słyszałeś o szarej i czarnej wodzie? Pierwsza to ścieki pochodzące z pralek, pryszniców i umywalek; po drugie, z toalet. Oba rodzaje są uważane za ścieki składające się na ścieki bytowe, ale są zróżnicowane ze względu na miejsce wytwarzania i skład i można je ponownie wykorzystać. Nadal istnieją odniesienia, które używają terminu żółta woda w odniesieniu do ścieków zawierających tylko mocz.
Ścieki zawierające odchody, mocz i papier toaletowy powstają w łazienkach w domach i zawierają patogenne mikroorganizmy, które należy usunąć w procesie oczyszczania, ponieważ mogą one szkodzić zdrowiu ludzkiemu i środowisku.
Niektóre definicje klasyfikują również wodę kuchenną jako wodę czarną ze względu na wysokie stężenie materii organicznej i olejów obecnych w ściekach.
Ścieki, które nie mają wkładu z toalet, są uważane za szare wody, jak już wyjaśniono, to woda używana do prania ubrań, umywalek łazienkowych i pryszniców. Ponieważ skład tej wody nie zawiera tak wielu szkodliwych dla zdrowia i środowiska składników, uzdatnianie jest stosunkowo proste, w zależności od celu ponownego wykorzystania i może być instalowane w domu.
Istnieją odniesienia, które dzielą terminologię tego ścieku na jasne i ciemne. Jasnoszary odciek nie zawiera w swoim składzie ścieków ze zlewozmywaków, dlatego ma najjaśniejszy kolor. Z kolei ścieki w kolorze ciemnoszarym zawierają wodę ze zlewozmywaków i zmywarek, przez co są brudniejsze, a przez to ciemniejsze ze względu na ilość stwierdzonych zanieczyszczeń.
Leczenie i ponowne użycie
To zróżnicowanie kolorów jest ważne, ponieważ ułatwia scharakteryzowanie i ostateczne oczyszczanie ścieków: szara woda wymaga prostszego oczyszczania, podczas gdy czarna woda wymaga bardziej złożonego oczyszczania. Segregacja każdego rodzaju ścieków u źródła wytwarzania pozwala na odpowiednie oczyszczanie ścieków, będąc rozwiązaniem poprawiającym efektywność ponownego wykorzystania wody. Konieczne są zatem zmiany w strukturze hydraulicznej, aby oddzielić dwa główne kolory wody, zapobiegając jakiemukolwiek kontaktowi między nimi.
Ponieważ woda z wanien, pralek i zlewozmywaków stanowi największą część ścieków domowych, oddzielenie tych dwóch rodzajów ścieków znacznie zmniejsza objętość ścieków, dzięki czemu oczyszczalnie są bardziej zwarte i zdecentralizowane.
Istnieje kilka rodzajów uzdatniania do ponownego wykorzystania wody czarnej i szarej. Fizyczne zabiegi polegają na zastosowaniu filtrów w celu usunięcia cząstek stałych. Obróbka fizyczno-chemiczna wykorzystuje filtry i środki chemiczne do koagulacji, flokulacji lub dezynfekcji. Systemy biologiczne to naturalne procesy, w których mikroorganizmy rozkładają materię organiczną, procesy takie można przyspieszyć.
W ramach każdego rodzaju uzdatniania istnieje kilka technologii oczyszczania wód czarnych i szarych. Uzdatnianie czarnej wody w domu nadal nie jest zbyt częste, ze względu na niebezpieczeństwo i złożoność etapów uzdatniania. Dlatego najczęściej odprowadzane są ścieki do sieci kanalizacyjnej.
Ponowne wykorzystanie szarych wód jest prostsze - istnieje możliwość wdrożenia systemu oczyszczania w samej rezydencji. Istnieją wyspecjalizowane firmy, które projektują Kompaktową Stację Uzdatniania Wody Szarej (Etac) z najbardziej odpowiednim procesem w zależności od ilości wytwarzanych ścieków i celu ponownego wykorzystania.
Problemy
Głównym problemem jest brak federalnych przepisów dotyczących ponownego wykorzystania wody, co utrudnia standaryzację uzdatniania i osiągnięcie końcowych parametrów. NBR 13969 z 1997 r. Reguluje ponowne wykorzystanie oczyszczonych ścieków bytowych, czyli wody czarnej. Mówi jednak, że wodę wytworzoną w pralkach można wykorzystać do spłukiwania toalet po przejściu jedynie procesu dezynfekcji (którym może być prosty dodatek chloru). Przedstawiono inne parametry jakości wody w zależności od użytkowania i kontaktu z użytkownikiem.
To rodzi pytania, takie jak: czy szara woda naprawdę wymaga uzdatnienia, aby została ponownie wykorzystana do celów innych niż picie? Podręcznik IPT, dotyczący ponownego użycia tego rodzaju wody w sytuacjach awaryjnych, zawiera wskazówki dotyczące zbierania wody z kąpieli i pralki, traktowania jej wyłącznie wybielaczem i ponownego użycia jej do celów nienadających się do picia, takich jak mycie samochodów i posadzki, nawadnianie ogrodu i spłukiwanie w basenach sanitarnych przy jak najmniejszym kontakcie z wodą.
W związku z tym przepisy przewodnie dotyczące ponownego wykorzystania wody stanowią zachętę do tej praktyki, ponieważ ułatwią klasyfikację akwareli i instalację odpowiedniego i znormalizowanego systemu. Ponownie wykorzystując wodę, użytkownicy zmniejszają zużycie wody w sieciach wodociągowych, zmniejszają zapotrzebowanie na oczyszczalnie ścieków, a tym samym oszczędzają zasoby naturalne.
Obejrzyj film na temat ponownego wykorzystania wody w łazience.
Źródło: Fiesp i Ufes
