Możesz tego nie widzieć, ale mikroplastiki tam są i nie wiadomo jeszcze, co mogą powodować
Edytowany i zmieniony rozmiar obrazu eluoec jest dostępny w Unsplash
Wszyscy wiedzą, że plastik jest obecny w naszym codziennym życiu, wystarczy spojrzeć na telefony komórkowe, ubrania, komputery, opakowania żywności, pojemniki kosmetyczne, strzykawki medyczne, sprzęt inżynieryjny, opakowania leków, znaki drogowe, ozdoby, brokat ... Ta lista mogłaby być długa i długa.
Ale nie wszyscy wyobrażają sobie, że w powietrzu, którym oddychamy, w żywności, takiej jak sól czy piwo, a nawet w wodzie, którą pijemy, znajdują się mikroplastiki: około 83% światowej wody wodociągowej jest zanieczyszczonych mikroplastikami. Jedno badanie wykazało małe cząsteczki nawet w wodzie butelkowanej.
Od podeszwy buta po powietrze, którym oddychamy, nie ma wątpliwości, że wszędzie jest plastik. Wyspy są przekształcane w plastikowe wysypiska śmieci, a także ląd i chodniki. W 2050 r. Tworzywa sztuczne w oceanach mogą być większe niż w rybach. Pytanie brzmi, czy jesteśmy w antropocenie (epoce ludzkości), czy w epoce plastycznej. Ale prawdą jest, że różne rodzaje plastiku pod wieloma względami ułatwiły nam życie. Jednak tak jak są plusy, są też wady dotyczące wykorzystania tego materiału.
A wady związane są z problemami zdrowotnymi powstającymi przy produkcji, codziennym kontaktem z plastikiem oraz stratami dla środowiska, w tym z przypadkiem niewłaściwej utylizacji, która kończy się jednym ze źródeł zanieczyszczenia wód gruntowych, powietrza, między innymi gleba, żywność, woda.
Nie widzisz tego, ale jest tam
Edytowany i zmieniony rozmiar obrazu Oregon State University jest dostępny w serwisie Flickr i na licencji CC BY-SA 2.0
Niebezpieczeństwo polega na tym, że kiedy plastik rozpadnie się na małe kawałki, tworząc mikroplastik, stanie się niewidoczny gołym okiem.
Toksyczny
Kiedy mikroplastik przedostaje się do środowiska, zbiera bardzo szkodliwe trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO). Wśród tych zanieczyszczeń znajdują się PCB, pestycydy chloroorganiczne, DDE i nonylofenol.
TZO są toksyczne i są bezpośrednio związane z zaburzeniami hormonalnymi, immunologicznymi, neurologicznymi i rozrodczymi. Długo pozostają w środowisku, a po spożyciu mają zdolność przylegania do tkanki tłuszczowej, krwi i płynów ustrojowych zwierząt i ludzi.
Łańcuch pokarmowy
Zdjęcie: „The cycle of petroleum” autorstwa Ingrid Taylar, na licencji CC BY 2.0
Spożycie skażonych mikrodrobin plastiku nie jest trudne, ponieważ od zakończenia II wojny światowej zanieczyszczają one środowisko i są teraz częścią łańcucha pokarmowego.
- Zrozum wpływ odpadów z tworzyw sztucznych na środowisko w łańcuchu pokarmowym
W Indonezji rybacy już spożywają małże skażone mikrodrobiną plastiku. Ale nie tylko w Indonezji, Wielkiej Brytanii i Australii małże są również zanieczyszczone mikroplastikami. Osoby, które regularnie jedzą owoce morza, zjadają rocznie około 11 000 kawałków mikroplastiku.
Bisfenole
Bisfenole, szeroko stosowane w przemyśle, są obecne w farbach, żywicach, puszkach, opakowaniach i ogólnie w tworzywach sztucznych. Kiedy przedostają się do środowiska, przyklejone do mikroplastiku, oprócz wizualnego (zanim staną się mikroplastikiem) i fizycznego zanieczyszczenia, które powodują, generują zanieczyszczenia chemiczne. Znajdując się w środowisku iw organizmie bisfenol zachowuje się jak substancja zaburzająca funkcjonowanie układu hormonalnego, co może powodować m.in. sterylizację, problemy behawioralne, spadek populacji.
- Poznaj rodzaje bisfenolu i związane z nimi zagrożenia
Zagrożenie życia zwierząt
Kiedy mikrodrobiny plastiku zawierające bisfenol trafią do środowiska, mogą powodować zmniejszenie populacji delfinów, wielorybów, jeleni i fretek, upośledzać rozwój ptasich jaj, powodować deformacje płciowe u gadów i ryb, zmiany w metamorfozie płazów i wiele innych szkód. Trzy badania przeprowadzone na Uniwersytecie Federalnym w Pará (UFPA) wykazały, że 30% ryb amazońskich ma jelita zanieczyszczone mikroplastikami.
Szkodliwe dla zdrowia ludzkiego
Żywność zapakowana w pojemniki zawierające bisfenol ulega skażeniu, a kiedy je spożywamy, spożywamy również bisfenol, którego spożycie jest związane z cukrzycą, zespołem policystycznych jajników, rakiem, bezpłodnością, chorobami serca, mięśniakami macicy, poronieniami, endometriozą, deficytem uwagi, wśród innych chorób. Badania potwierdziły, że ludzkie jelito jest pełne mikroplastików. Wiele z nich ze wspomnianym bisfenolem.
Ale w jaki sposób mikroplastiki trafiają do środowiska?
Podczas prania odzieży
Zmieniony i zmieniony rozmiar obrazu Bianca Jordan jest dostępny na Unsplash
Znaczna część odzieży wykonana jest z syntetycznych włókien tekstylnych z tworzyw sztucznych - przykładem jest poliester. Podczas prania odzieży, poprzez wstrząsy mechaniczne, mikroplastiki odrywają się i trafiają do kanalizacji, trafiając do zbiorników wodnych i środowiska. Jeśli uważasz, że to przesada, spójrz na to badanie, które ujawniło, że pranie ubrań wykonanych z włókien syntetycznych uwalnia mikrodrobiny plastiku.
Ghost Fishing
Łowienie z duchami, w języku angielskim zwane także połowami duchów , ma miejsce, gdy sprzęt opracowany do chwytania zwierząt morskich, taki jak sieci rybackie, liny i haczyki, zostaje porzucony, wyrzucony lub zapomniany na morzu. Przedmioty te, najczęściej wykonane z plastiku, zagrażają wszelkiemu życiu morskiemu, ponieważ zwierzę raz uwięzione w tego typu urządzeniu zostaje zranione, okaleczone i zabite powoli i boleśnie. Bez zysku i pożywienia łowienie duchów dotyka w Brazylii około 69 000 zwierząt morskich dziennie. W końcu być kolejnym źródłem mikroplastiku. Szacuje się, że 10% plastiku w oceanie pochodzi z połowów duchów. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: „Łowienie duchów: niewidzialne niebezpieczeństwo ze strony sieci rybackich”.
W powietrzu
Zmieniony i zmieniony rozmiar obrazu Tamary Bellis jest dostępny na UnsplashPlastikowe włókna tekstylne, takie jak poliamid, również unoszą się w powietrzu. W badaniu przeprowadzonym w Paryżu we Francji oszacowano, że każdego roku około trzech do dziesięciu ton włókien z tworzyw sztucznych trafia na powierzchnie miast. Jednym z wyjaśnień jest to, że do rozproszenia mikrodrobin plastiku w atmosferze wystarczy zwykłe tarcie jednej części ciała o drugą, gdy osoba jest ubrana w ubrania wykonane z syntetycznych włókien tekstylnych z tworzywa sztucznego. Ten mikroplastikowy pył można wdychać, dodać do pary i wylądować na przykład w filiżance kawy lub na talerzu z jedzeniem.
W tarciu opon
Edytowany i zmieniony rozmiar obrazu Varun Gaba jest dostępny na Unsplash
Opony samochodów osobowych, ciężarowych i innych pojazdów są wykonane z tworzywa sztucznego zwanego styren-butadien. Gdy jeżdżą ulicami, tarcie tych opon o asfalt generuje 20 gramów mikroplastiku na każde 100 przejechanych kilometrów. Aby dać Ci wyobrażenie, w Norwegii na osobę przypada jeden kilogram odpadów opon z mikroplastiku rocznie.
Farby lateksowe i akrylowe
Edytowany i przeskalowany obraz Pawła Czerwińskiego dostępny na Unsplash
Raport badawczy wykazał, że plastikowa farba używana w domach, samochodach i statkach oddziela się od nich przez żywioły i trafia do oceanu, tworząc blokującą warstwę mikroplastiku na powierzchni morza. Do tego możemy dodać farby lateksowe i akrylowe używane w rzemiośle oraz pędzle myte w zlewozmywakach.
- Jak pozbyć się atramentu
Mikrosfery kosmetyków i środków higieny
Zmieniony i zmieniony obraz Anastasji Ostapovych jest dostępny na Unsplash
Niektóre mydła, kremy, pasty, żele i maseczki złuszczające stanowią zagrożenie dla środowiska. Produkty te są wykonane z mikroplastiku polietylenu, który po użyciu jest wylewany bezpośrednio przez kran do sieci kanalizacyjnej. Nawet jeśli istnieją oczyszczalnie, plastikowe mikrosfery kosmetyków nie są zatrzymywane przez filtrowanie cząstek, ponieważ są one bardzo małe i trafiają do oceanu. Dobra wiadomość jest taka, że te produkty zostały już zakazane w krajach takich jak Anglia.
Nurdles
NoPetroPA-plastic-nurdles zredagowany i zmieniony rozmiar obrazu TheNoxid jest w domenie publicznej
Nurdles to małe plastikowe kulki używane do produkcji różnych plastikowych przedmiotów. W przeciwieństwie do odpadów z tworzyw sztucznych, które rozkładają się na mikroplastiki, nurdles są już wykonane w zmniejszonym rozmiarze (około 5 mm średnicy). Są najbardziej ekonomicznym sposobem przesyłania dużych ilości tworzyw sztucznych do producentów materiałów do końcowego wykorzystania na całym świecie. Problem polega na tym, że statki i pociągi przypadkowo wyrzucają te kule na drogi lub na morze; lub pozostała część produkcji nie jest odpowiednio traktowana. Jeśli kilka tysięcy nurdli wpadnie do morza lub na autostradę, czyszczenie jest praktycznie niemożliwe. W badaniu przeprowadzonym na początku 2017 roku znaleziono nurdles 75% brytyjskich plaż.
Materiał podobny do nurdles są pelety , wykonane w ten sam sposób, ale w kształcie walca. Te granulki również kończy się w środowisku z powodu strat w transporcie i skażenie wód, gleby i zwierząt.
Nieprawidłowa utylizacja
Edytowany i zmieniony rozmiar obrazu Briana Yurasitsa, dostępny na Unsplash W ciągu roku co najmniej osiem milionów ton odpadów z tworzyw sztucznych, które zostały nieprawidłowo unieszkodliwione (lub przedostane przez wiatr) trafia do oceanów, jezior i rzek na świecie.
Te odpady, jeśli zostaną prawidłowo przesłane do recyklingu, mogą wrócić do łańcucha energetycznego. Ale gdy znajdą się w oceanie, rozpadają się na mikrodrobiny plastiku i trafiają do łańcucha pokarmowego, w tym do diety człowieka.
Każda słomka, worek, wieczko, etykieta i opakowanie odrzucone w nieprawidłowy sposób pękną i utworzą mikroplastik. Plastik nie znika, po prostu się zmniejsza.
Słomki
Miliard słomek jest wyrzucanych codziennie. W samych Stanach Zjednoczonych każdego dnia wyrzuca się pół miliona słomek. Gdybyśmy na przykład użyli słomek o średnicy sześciu milimetrów, objętość zajmowana przez całość zużytą przez Brazylijczyków w ciągu jednego roku odpowiadałaby sześcianowi o krawędzi 165 metrów, o 50 metrów wyżej niż budynek Copan w São Paulo. Szacuje się, że stanowią około 4% całego plastiku znajdującego się w oceanie. Kiedy trafią do środowiska (nawet gdy zostaną wyrzucone na wysypiska śmieci, można je zdmuchnąć), zanim staną się mikrodrobiną plastiku, trafiają do organizmu zwierząt, w tym do nozdrzy żółwi. Szerzej na ten temat dowiedziałem się w artykule: „Plastikowa słoma: uderzenia i alternatywy dla konsumpcji”.
Co robić?
- Pierwszym krokiem jest maksymalne zmniejszenie zużycia plastiku;
- Nie spożywaj zwierząt morskich i nie bierz udziału w inicjatywach, które usuwają sieci rybackie i inne tworzywa sztuczne z morza;
- Unikaj spożywania żywności przechowywanej w plastikowych pojemnikach;
- Wymień plastikową szczoteczkę do zębów na bambusową;
- Spróbuj użyć płatków z tkaniny lub podpasek menstruacyjnych;
- Jeśli jesteś rodzicem, staraj się spożywać pieluchy biodegradowalne lub materiałowe;
- Zamiast tkanin z włókien syntetycznych użyj bawełny organicznej;
- Kupując żywność, kosmetyki i produkty ogólnie, preferuj te, które są w szkle, papierze lub bez opakowania, takie jak szampony i mydła w kostce;
- Ponowne użycie! Poćwicz upcykling jako sposób na wymyślanie obiektów na nowo;
- Bądź plogging praktykujący , zrównoważone prowadzenie
- Uważaj na ponowne użycie butelek na wodę, zobacz dlaczego w artykule: „Plastikowa butelka na wodę: niebezpieczeństwo ponownego użycia” - używaj butelek jednorazowych do transportu wody;
- Zero zużycia zbędnych plastikowych przedmiotów, takich jak słomki, brokat , jednorazowe kubki, torby itp.
- Weź i jedź. Każdy dodatkowy samochód jest synonimem większej ilości mikroplastików w powietrzu i wodzie;
- Zero konsumpcji kosmetyków z syntetycznymi eksfoliantami, zastąp je naturalnymi recepturami, takimi jak fusy z kawy. Sprawdź 6 domowych przepisów na złuszczanie;
- Przemyśl swoje zużycie i co możesz zrobić, aby zmniejszyć ilość plastiku w Twoim życiu;
- Priorytetowo traktować biodegradowalne tworzywa sztuczne;
- Zutylizować i wysłać do recyklingu;
- Meet New Plastics Economy , inicjatywa, która, stosując zasady Circular Economy, łączy ważne sektory sektora tworzyw sztucznych w celu przemyślenia i przekształcenia przyszłości, począwszy od opakowań;
- Wywierają nacisk na firmy i rządy, aby zmniejszyły zużycie plastiku, stosowały opakowania zwrotne o mniej szkodliwej konstrukcji (takie jak opakowanie z dołączoną pokrywką) i gwarantują zwrot używanego plastiku do łańcucha produkcyjnego. W końcu nie wszystkie prawidłowo nadające się do recyklingu tworzywa sztuczne są poddawane recyklingowi.
