Uważność lub uważność to stan umysłu, który można praktykować poprzez medytację i inne techniki
Zdjęcie: Greg Rakozy w Unsplash
Uważność lub uważność to stan świadomości, który pojawia się, gdy celowo skupiamy naszą uwagę na chwili obecnej, bez oceniania. Jest to jedna z definicji słowa uważność , które jest często tłumaczone na język portugalski jako uważność, ale którego tłumaczenie jest skomplikowane, ponieważ termin angielski jest dość obszerny i jest używany zarówno do ogólnej koncepcji, jak i do techniki medytacji uważność.
Powyższa definicja pochodzi od Jona Kabata-Zinna, emerytowanego profesora Uniwersytetu Massachusetts, który w 1979 roku rekrutował pacjentów z przewlekłymi chorobami, którzy nie reagowali dobrze na tradycyjne metody leczenia, do udziału w jego nowo utworzonym ośmiotygodniowym programie redukcji stresu, znanym obecnie jako Redukcja stresu oparta na uważności (MBSR). Od tego czasu znaczące badania wykazały, że interwencje oparte na uważności poprawiają zdrowie psychiczne i fizyczne - w porównaniu z innymi interwencjami psychologicznymi.
Ten stan uważności można praktykować poprzez medytację uważności, która obejmuje medytację, skanowanie ciała i uważne oddychanie. Ideą praktyki jest osiągnięcie umiejętności obecnych w każdym człowieku w koncentracji, mającej na celu skupienie uwagi wyłącznie na tym, co się robi.
Ale medytacja to nie jedyny sposób na osiągnięcie lub praktykowanie uważności. Nawet prosty gest, taki jak wzięcie głębokiego oddechu i policzenie do pięciu lub dziesięciu, może pomóc osobie skupić się na tu i teraz. Rozproszenie uwagi jest naturalne dla ludzkiego umysłu, ale ćwiczenie skupienia uwagi na teraźniejszości jest korzystne dla umysłu. Psycholog Cristina Monteiro w rozmowie z Jornalem da USP wyjaśnia, że uważność jest „starożytną praktyką duchową, która łączy podstawy filozofii Wschodu - buddyzmu - z wiedzą o zachodnich obiektywnych strategiach naukowych”.
Uważność może prowadzić do zmniejszenia stresu i niepokoju, ponieważ aktywność pozytywnie wpływa na wzorce mózgowe odpowiedzialne za te objawy. Cristina wyjaśnia, że istnieją podobieństwa między praktyką, którą można wykonywać w życiu codziennym, a terapią poznawczo-behawioralną. Jednak w uważności chodzi o to, aby nie zmieniać treści myśli. „Technika działa w kierunku doświadczenia, zrozumienia przemijalności stanów psychicznych i nie daje się im prowadzić”.
Korzyści płynące z praktyki uważności obejmują zapobieganie depresji i zmniejszanie szans na nawrót choroby u osób, które już cierpiały na tę chorobę, po poprawę pamięci i kreatywności. „Generuje mniej automatycznych reakcji i mniej osądów, zwiększa autonomię i jest postrzegana jako centralny element tak zwanej dialektycznej terapii behawioralnej, która jest bardzo skuteczna w ograniczaniu zachowań samobójczych w zaburzeniach osobowości typu borderline”.
Psycholog wyjaśnia, że uważność jest kolejnym narzędziem, które można wykorzystać do samoopieki. „Im lepiej będziemy mogli o siebie zadbać, tym lepsze będą nasze wyniki w życiu osobistym i zawodowym. Dbanie o siebie to dbanie o środowisko, w którym żyjemy, i związane z tym relacje, które generują odporność całego systemu ”- mówi Cristina.
Kabat-Zinn mówi również o uważności jako o dobrej formie samorozumienia i mądrości. W swoich wykładach mówi, że wszyscy traktujemy siebie bardzo poważnie, ponieważ wierzymy, że jest ktoś, kogo można traktować poważnie. „Staliśmy się gwiazdą naszego własnego filmu. Opowieść o„ mnie ”, z udziałem oczywiście mnie! I każdy w samym filmie staje się małym aktorem. A potem zapominamy, że to fabrykacja, że to tylko konstrukcja. I to [życie] nie jest filmem i że nie ma „ciebie”, którego możesz znaleźć, jeśli chcesz wrócić ”.
Badacz wyjaśnia, że tę „narrację o jaźni” można zidentyfikować w pewnych obszarach mózgu, co czyni z tego typu zachowania wzorzec narracji w naszym życiu. Dzięki treningowi MBSR, terapii opartej na uważności, byli w stanie zauważyć zmiany we wzorcach zachowań mózgu.
Badając ludzi przed i po treningu uważności na skanerze mózgu, grupa badawcza pod kierownictwem profesora Kabata-Zinna może zaobserwować zmniejszenie aktywności w tak zwanej Sieci narracji, regionie mózgu, który tworzy opowieści o sobie, oraz w działalności regionu zwanego Sieć Doświadczeń, który koncentruje swoją działalność na chwili obecnej. Ponieważ te dwa działania są niekompatybilne, wzrost Sieci Doświadczeń daje Sieci Narracji przerwę, co czyni jednostkę bardziej spokojną.
Sprawdź przemówienie profesora Jona Kabat-Zinna na temat treningu uważności:
