Elektroniczne płyty komputerowe złożone z tworzyw sztucznych i metali można poddać recyklingowi, zamiast trafiać na wysypisko śmieci

Zmodyfikowany i przeskalowany obraz Harrisona Broadbenta, dostępny na Unsplash

Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) wskazuje, że każdego roku produkuje się około 40 milionów ton odpadów elektronicznych (w tym komputerów, telefonów komórkowych, drukarek itp.). Perspektywa jest taka, że wraz z upływem czasu ilość ta będzie się jeszcze bardziej zwiększać, ponieważ stale pojawiają się urządzenia elektroniczne o nowych funkcjach i atrakcyjniejszych wzorach, stymulujące do nowych zakupów przez konsumenta, bez dezaktualizacji starego produktu. Należy jednak uważać na utylizację starego przedmiotu, ponieważ sprzęt elektroniczny zawiera substancje szkodliwe dla zdrowia i niewłaściwie zutylizowany może spowodować poważne szkody w środowisku.

Zadawaj pytania dotyczące recyklingu odpadów elektronicznych

Płytki z obwodami drukowanymi, na przykład znane również jako PCI, są obecne we wszystkich urządzeniach elektronicznych lub technologicznych, takich jak między innymi komputery, smartfony, samochody, zabawki.

PCI są utworzone przez płytkę wykonaną z tworzywa sztucznego i materiałów włóknistych (takich jak polimery tworzyw sztucznych) oraz cienką warstwę substancji metalicznej (miedź, srebro, złoto lub nikiel). Filmy te tworzą „ścieżki” lub „ścieżki”, które będą odpowiedzialne za przewodzenie elektryczne wytwarzane przez komponenty elektroniczne. Te impulsy elektryczne są przekazywane do komponentów, umożliwiając funkcjonowanie każdej części i systemu jako całości.

Jak powstają tablice elektroniczne

Ze względu na różnorodne badania w tej dziedzinie płytki drukowane stale się rozwijają i istnieje wiele sposobów ich wytwarzania. XX wieku zaczęto stosować płyty z włókna szklanego (PV), które są wykonane z żywicy epoksydowej i mają wewnątrz cienką warstwę tkaniny z włókna szklanego. Użycie żywicy epoksydowej sprawia, że płyty PV są całkowicie obojętne na wodę, ale powoduje, że płyta jest niezwykle trudna do przecięcia i przebicia - twardość żywicy epoksydowej jest podobna do granitu, co wymaga użycia specjalnych narzędzi do cięcia lub przebijania Płyty PV.

Stosuje się również inne materiały do produkcji płyt, takie jak poliester, politetrafluoroetylen (PTFE), ale ze względu na swoje właściwości lub wysokie koszty stosuje się je bardziej restrykcyjnie.

W przewodzącym materiale PCI zwykle stosowana jest miedź ze względu na jej doskonałe przewodnictwo elektryczne i jej właściwości mechaniczne, które pozwalają na produkcję arkuszy o małej grubości.

Jak poddać recyklingowi płytki drukowane?

Recykling odpadów elektronicznych jest bardzo potrzebny ze względu na toksyczne składniki chemiczne ich składu - mogą powodować problemy, jeśli zostaną niewłaściwie zutylizowane. Istnieje wiele metod recyklingu komputerów, a co za tym idzie, płytek, które stanowią dużą część urządzenia.

Aby rozpocząć recykling komputera, niezbędny jest delikatny proces separacji. Plastikowe i metalowe części tuszy są najłatwiejsze do usunięcia i recyklingu. Z drugiej strony recykling płytek drukowanych jest znacznie trudniejszy ze względu na złożony skład i obecność kilku metali ciężkich i toksycznych, takich jak ołów, miedź, kadm i nikiel. Ale oprócz metali ziem rzadkich obecne są również metale szlachetne, takie jak złoto, srebro i platyna (rzadkie pierwiastki w skorupie ziemskiej, trudne do wydobycia i uszlachetnienia, takie jak neodym używany w HD i magnesach).

Co to są metale ziem rzadkich?
Jaki jest wpływ metali ciężkich obecnych w elektronice na środowisko?
Cztery wskazówki, jak zmniejszyć ekspozycję na metale ciężkie

Metody recyklingu płytek komputerowych obejmują:

Procesy mechaniczne

System obróbki wstępnej, którego celem jest uprzednie oddzielenie metali, materiałów polimerowych i ceramicznych. Po tym etapie metale trafiają do rafinacji metalurgicznej. Techniki składające się na ten proces to: rozdrabnianie, klasyfikacja i separacja.

Rozdrabnianie to technika stosowana do zmniejszania wielkości cząstek i uwalniania metali do przyszłych stężeń. Na etapie klasyfikacji cząstki materiału uzyskane w poprzednim procesie należy oddzielić lub sklasyfikować zgodnie z ich wielkością. Po etapach rozdrabniania i klasyfikacji następuje wzbogacenie materiału za pomocą technik separacji: części, które są istotne dla procesu rafinacji metalu, są oddzielane, usuwając wszelkie zanieczyszczenia.

W przypadku płytek drukowanych różnica w przewodnictwie elektrycznym między metalami i niemetalami jest podstawowym warunkiem dobrego wyniku techniki. Istnieje możliwość oddzielenia materiałów nieprzewodzących (polimery i materiały ceramiczne) od przewodników (metali). Niektóre techniki stosowane w tym celu to:

Proces pirometalurgii

Jest to proces metalurgiczny, który wykorzystuje wysokie temperatury do produkcji czystych metali, stopów lub związków pośrednich. Pirometalurgia wymaga dużego zużycia energii, aby osiągnąć temperatury odpowiednie dla każdego etapu procesu. Proces ten składa się z kilku etapów, od suszenia surowca do rafinacji produktu końcowego. Stopień transformacji chemicznej, który należy zastosować, będzie zależał od danego materiału. Najbardziej znane to kalcynacja (rozkład pod wpływem ciepła w obecności tlenu), prażenie (kalcynacja stosowana do siarczków) i piroliza (rozkład pod wpływem ciepła w środowisku o małej zawartości tlenu lub bez tlenu). Jednymi z największych problemów w stosowaniu procesów pirometalurgicznych są możliwość emisji toksycznych związków, takich jak dioksyny, oraz wysokie zużycie energii;

Proces hydrometalurgii

Polega na oddzieleniu metali. Niektóre z zalet tej metody to oszczędność energii i mniejsze zanieczyszczenie środowiska;

Proces elektrometalurgii

Jest to proces rafinacji metali poprzez elektrolizę. Podczas elektrolizy metale bez zanieczyszczeń ulegają osadzaniu elektrolitycznemu, w którym można odzyskać metale takie jak m. In. Miedź, cynk, kadm, aluminium, metale szlachetne o wysokim stopniu czystości;

Proces biometalurgii

Proces ten wykorzystuje działanie mikroorganizmów i minerałów do odzyskiwania cennych metali. Niestety proces ten wymaga dużo czasu, a metal musi być wystawiony na działanie drobnoustrojów.

Gdzie poddać recyklingowi?

Jeśli twój komputer i włożona do niego karta nie są zepsute, a jedynie przestarzałe technologicznie, poszukaj miejsc, które przyjmują darowizny z działającymi przedmiotami. Istnieje również możliwość odsprzedaży karty przez Internet. Jednak w wyżej wymienionych przypadkach zawsze upewnij się, jak nastąpi ostateczne przeznaczenie po zakończeniu okresu użytkowania produktu.

Aby poddać recyklingowi tablice elektroniczne, poszukaj recyklerów i specjalistycznych stanowisk.