Terminy odnoszą się do chorób zakaźnych, klasyfikując je według nasilenia lub lokalizacji problemów
Zdjęcie: kian zhang na Unsplash
Epidemia, epidemia, pandemia i endemia to terminy odnoszące się do chorób zakaźnych, które rozprzestrzeniają się wśród ludności i zanieczyszczają alarmującą liczbę ludzi. W zależności od postępu i nasilenia problemów władze lokalne, krajowe lub międzynarodowe wybierają jeden z terminów opisujących sytuację.
Zrozum różnicę między każdą z tych klasyfikacji i dowiedz się, jak sobie zapobiegać.
Wybuch
Rozprzestrzenianie się choroby jest klasyfikowane jako ognisko, gdy następuje nieoczekiwany wzrost liczby zakażonych osób w określonym regionie. Oznacza to, że termin „ognisko” jest używany do wskazania wzrostu liczby przypadków choroby w określonych lokalizacjach, zwykle dzielnicach lub miastach.
W 2017 r. Nagły wzrost liczby przypadków żółtej febry w Minas Gerais został uznany za epidemię. Biuletyn wydany przez państwo w 2018 roku potwierdził 61 zgonów spośród 164 przypadków odnotowanych w poprzednim roku. Unikanie tłoku ludzi w czasie wybuchów niektórych chorób i wzmacnianie szczepień (jeśli są dostępne) to sposoby zapobiegania rozprzestrzenianiu się i rozprzestrzenianiu się chorób.
Wybuch jest początkowym etapem rozprzestrzeniania się choroby. Na przykład Covid-19 został początkowo opisany jako epidemia. Po ekspansji do kilku miast w Chinach zaczęto ją uważać za epidemię, a gdy osiągnęła poziom światowy, uznano ją za pandemię.
Epidemia
Z kolei terminu „epidemia” używa się w przypadku epidemii w kilku regionach. Epidemia miejska występuje, gdy na przykład kilka dzielnic cierpi na określoną chorobę. Jeśli jest kilka miast, jest to epidemia państwowa, ale są też epidemie ogólnokrajowe, w których występują przypadki tej samej choroby w różnych regionach kraju.
Denga jest przykładem choroby, która niejednokrotnie już osiągnęła klasyfikację jako epidemia, rozprzestrzeniając się na kilka regionów Brazylii.
Pandemia
Stan pandemii jest najgorszym scenariuszem, jeśli chodzi o zainfekowane obszary: dzieje się tak, gdy epidemia osiąga poziom globalny, dotykając kilka regionów na całej planecie. Aby Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła istnienie pandemii, kraje na wszystkich kontynentach muszą mieć potwierdzone przypadki tej choroby, tak jak miało to miejsce w przypadku Covid-19.
Obecnie pandemie mogą wystąpić łatwiej, ponieważ łatwość przemieszczania się ludzi między krajami sprzyja rozprzestrzenianiu się chorób.
Hiszpańska grypa została uznana za największą pandemię XX wieku, z 50 milionami zgonów spowodowanych chorobą. Wirus hiszpańskiej grypy był podtypem innego, dobrze znanego nam wirusa, grypy A, która powoduje grypę H1N1.
AIDS, wywoływany przez wirusa HIV, jest obecnie kolejną dobrze znaną pandemią. Wirus ten atakuje komórki krwi, które kierują układem odpornościowym, odpowiedzialnym za obronę organizmu. Po zakażeniu komórki te tracą zdolność ochrony organizmu ludzkiego, który zaczyna zapadać na choroby, które nie miałyby wpływu na zdrową osobę.
Głównym sposobem zapobiegania skutkom pandemii jest posiadanie systemów nadzoru, które szybko wykrywają przypadki, laboratoriów wyposażonych w identyfikację przyczyny choroby, posiadanie zespołu wykwalifikowanego do powstrzymania epidemii, unikania nowych przypadków i posiadania systemów zarządzanie kryzysowe w celu koordynacji reakcji. Ponadto ograniczenia w podróżowaniu i handlu oraz kwarantanna są środkami podejmowanymi przez władze w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się choroby.
Endemiczny
Choroby endemiczne to te, które występują często w danym regionie i pozostają do niego ograniczone. Gatunki endemiczne są sezonowe, to znaczy ich częstotliwość zmienia się w zależności od pory roku. Ponadto mogą dotyczyć aspektów społecznych, higienicznych i biologicznych.
W związku z tym pojęcie to nie jest związane z liczbą przypadków zgłoszonych w regionie geograficznym. Na przykład żółta febra jest uważana za chorobę endemiczną w północnej Brazylii.
