Puszki aluminiowe rozkładają się od 200 do 500 lat, ale recykling materiału jest coraz bardziej popularny w Brazylii

Aluminium to najczęściej używany przez ludzkość metal nieżelazny, występuje w komputerach, samochodach, sztućcach, puszkach po napojach, rowerach i wielu innych przedmiotach. Ponieważ jest lekki, miękki, odporny, kowalny (z około 68 istniejących metali jest drugim pod względem ciągliwości) i odporny na korozję, znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle.

Pomimo tego, że jest metalem obficie występującym w skorupie ziemskiej (8,1%), rzadko jest wolny. Istnieje kilka sposobów pozyskiwania aluminium, ale większość z nich wykorzystuje ekstrakcję boksytu. Obecnie najczęściej stosowaną metodą jest metoda Halla-Héroulta, która polega na elektrycznym procesie rafinacji boksytu w wysokich temperaturach i obróbce chemicznej. Jednym z problemów związanych z tą metodą jest jej wysoki koszt energii (około 14,5 kW / h zużywa się na wyprodukowanie jednego kilograma aluminium).

Jednak po ekstrakcji ma niezaprzeczalne zalety. Wydobycie boksytu odbywa się na mniejszą skalę - do wyprodukowania jednej tony aluminium pierwotnego potrzeba około czterech ton, podczas gdy w przypadku innych metod udział boksytu jest znacznie wyższy; a wskaźnik wydatkowania energii jest znacznie niższy w przypadku recyklingu materiałów (około 20 nowych puszek z recyklingu można wyprodukować przy takiej samej ilości energii, jaka została użyta do produkcji puszki wykonanej z pierwotnych rud).

Jak poddać recyklingowi?

Aluminium jest jednym z najczęściej poddawanych recyklingowi materiałów, między innymi dlatego, że można go wielokrotnie poddawać recyklingowi bez pogorszenia jakości materiału (aluminium).

Proces recyklingu rozpoczyna się od odbioru złomu aluminiowego przez organizacje pozarządowe, spółdzielnie i zbieraczy odpadów. Po zebraniu skrawki aluminium trafiają do punktów zbiórki przemysłu recyklingowego, gdzie przechodzą przez przenośniki taśmowe, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia. Po usunięciu zanieczyszczeń złom aluminiowy jest prasowany w bele, a następnie wysyłany do hut, gdzie przechodzi nowy proces przesiewania. Następnie puszki są zgniatane i poddawane procesowi chemicznemu w celu usunięcia substancji, które mogą znajdować się w aluminium, takich jak farby i lakiery. Po usunięciu wszystkich zanieczyszczeń złom aluminiowy jest umieszczany w piecach i topiony, aż osiągnie stan ciekły, po czym zostaje przekształcony w wlewki; następnie złom jest walcowany i sprzedawany do przemysłu aluminiowego.

Jednym z głównych problemów w tym procesie jest duża ilość wytwarzanego żużla. Żużel ma wysoką zawartość toksycznych i niebezpiecznych produktów, takich jak azotki, węgliki i metale ciężkie, dlatego jest klasyfikowany jako odpad niebezpieczny przez National Environment Council (Conama).

Jednak żużel może być używany w innych obszarach przemysłowych, takich jak beton. Beton złożony z żużla ma większą siłę aglutynacji i czas schnięcia znacznie krótszy niż zwykły beton, co czyni go użytecznym.

Gdzie poddać recyklingowi?

Puszki aluminiowe rozkładają się od 200 do 500 lat, a recykling tego materiału zajmuje znacznie mniej czasu. Aluminium jest materiałem w 100% nadającym się do recyklingu i może przechodzić ten proces bez końca, nie powodując utraty swoich właściwości. W tym celu istnieje wiele spółdzielni recyklingowych w całym kraju i wiele branż specjalizujących się w recyklingu aluminium.

Aby nadać to miejsce przedmiotom aluminiowym, po prostu wyrzuć je w określonym miejscu pojemników do recyklingu lub postępuj zgodnie z poniższą wskazówką. I pamiętaj, zawsze wybieraj świadomą utylizację, szanując środowisko!