Frans Krajcberg: odkryj prace artysty i aktywizm ekologiczny

Artysta plastyk mieszkający w Brazylii Frans Krajcberg pokazał swoimi pracami, że wciąż są powody do krzyczenia w imię natury

Pierwszą formą języka człowieka był „krzyk natury”. Według francuskiego filozofa Jean-Jacquesa Rousseau, mężczyźni używali dźwięków, aby wezwać pomoc w razie niebezpieczeństwa lub uśmierzyć gwałtowny ból. Okrzyk Fransa Krajcberga (1921 - 2017) był podobny do tego prymitywnego języka, ponieważ piętnował przemoc człowieka wobec przyrody i obnażył ból zniszczonych lasów. Artysta plastyk, nagradzany m.in. na Biennale w Wenecji, Biennale w São Paulo i Salão de Arte Moderna, odegrał bardzo ważną rolę w panoramie sztuki brazylijskiej i rozwinął potężną twórczość aktywistyczną poprzez swoje prace w malarstwie, rzeźbie i fotografii.

Sztuka i środowisko: wielkie aspekty i możliwości kwestionowania

Frans Krajcberg

Urodzony w Kozienicach w 1921 roku artysta stracił całą rodzinę w Holokauście. W ciągu czterech lat wojny Frans Krajcberg zmierzył się z najciemniejszą twarzą człowieka, przemocą. Po całym tym barbarzyństwie artysta znalazł schronienie w pięknie form natury. Osiadł w Brazylii, gdzie przybył w 1948 roku.

W latach 60. Krajcberg mieszkał we wnętrzu Minas Gerais, w jaskini w rejonie górniczym Itabirito - tam wydobył pigmenty ze swoich farb. Ale to właśnie wtedy, gdy odwiedził południe Bahii, a dokładniej Nova Viçosa, na zaproszenie swojego przyjaciela i architekta Zanine Caldasa, artysta znalazł schronienie na całe życie. „Pomyślałem:„ Mój Boże, ile masz bogactwa, ruchu, który sztuka ignoruje. Zostaję tutaj ”- powiedział Frans Krajcberg w filmie dokumentalnym„ O krzyku natury ”wyprodukowanym przez TV Brasil.

Frans Krajcberg spędził ostatnie lata w Nova Viçosa, gdzie prowadził swoją pracownię w Sítio Natura, otoczoną jedyną pozostałą częścią Lasu Atlantyckiego w regionie. Zmarł w Rio de Janeiro w 2017 roku, pozostawiając po sobie ogromną liczbę prac poświęconych związkowi sztuki z otoczeniem.

Krzyk Fransa Krajcberga

W świecie, w którym indywidualizm i obojętność czynią codzienne życie zimnym i gwałtownym, wołanie Fransa Krajcberga staje się coraz bardziej potrzebne. Walczył i krzyczał przeciwko temu, co nazwał barbarzyństwem człowieka przeciwko człowiekowi, a ludzkość przeciwko naturze. „To jest moje życie, aby coraz głośniej krzyczeć przeciwko temu barbarzyństwu, które praktykuje człowiek” - ujawnił. Swoją sztukę uczynił krzykiem buntu, przekształcając spalone pnie i gałęzie w rzeźby. „Chcę, aby moje prace były odbiciem pożarów. Dlatego używam tych samych kolorów: czerwony i czarny, ogień i śmierć”.

Zdjęcie: Cael Carvalho

Pnie i korzenie spalone przez pożary wycinające gęstą zieleń i przekształcające je w pastwiska były materiałem prac Fransa Krajcberga. Zebrał to, co zostawił po pożarze, i przekształcił materiały tak, by wołały o pomoc w imieniu Amazonki. „Próbuję wyrazić siebie tym połamanym, zamordowanym materiałem, wszystko po to, żeby pokazać: patrzcie, wczoraj było to piękne drzewo, dziś to spalony kij” - powiedział. Zrobił również zdjęcia lasów i miał tysiące zdjęć wypalania i niszczenia przyrody.

Artysta plastyk potępił palenie w Paranie, wydobywanie rud w Minas Gerais i wylesianie w Amazonii. Ponadto bronił żółwi z Nova Viçosa i ustawił się przed traktorem, aby uniknąć budowy alei w mieście. Jego aktywizm na rzecz środowiska był ekscytujący. Frans Krajcberg był artystą, który swoimi protestami prowokował do refleksji i dialogów. Idee, których bronił jego twórczość wewnętrzna, są nadal ważne i potrzebne w naszym społeczeństwie.

„Kiedy widzę materiał, widzę, że będzie na mnie krzyczał, to moja praca. Nie mogę wyjść na ulicę i zacząć krzyczeć, wsadzą mnie do więzienia albo do szalonego szpitala - wyjaśnił Krajcberg. Środek, jaki znalazł artysta, polegał na zabraniu tych brutalnie zniszczonych fragmentów, pracy, tworzeniu i walce z nimi, aby człowiek rozpoznał chorobę planety.

Prace Fransa Krajcberga mają silny wymiar etyczny, wykraczający poza jego życie i sztukę. Jego aktywizm i aktywizm z rewolucyjnym zapałem okazały swoje oburzenie przeciwko masakrze naszej bioróżnorodności. Przesłanie artysty brzmiało, że musimy zatrzymać ten cykl destrukcji i zapobiec tym skandalicznym zbrodniom przeciwko naturze i ludzkości.