Wstępna sól to występowanie ropy i gazu w bardzo głębokich wodach basenu Santos

Zdjęcie: P-51, pierwsza w 100% brazylijska platforma autorstwa Petrobras Disclosure / ABr CC-BY-3.0

Termin sól wstępna jest używany w Brazylii w odniesieniu do złoża ropy naftowej znajdującego się na wybrzeżu Brazylii. Jest to występowanie węglowodorów w bardzo głębokich wodach Basenu Santos. Jego odkrycie zostało ogłoszone pod koniec 2007 roku i zwiększyło szanse uczynienia Brazylii jednym z największych producentów ropy i gazu na świecie.

Według Petrobras, skały przedsolne pełnią funkcję ogromnych rezerwuarów gazu i ropy znajdującego się pod rozległą warstwą soli, która rozciąga się wzdłuż wybrzeża między stanami Espírito Santo i Santa Catarina, w zakresie około 800 km długości i 200 km szerokości. W tym zakresie głębokość wody waha się od 1500 do 3000 metrów, a zbiorniki znajdują się pod zwałami skał o grubości od 3000 do 4000 metrów, znajdującymi się poniżej dna morskiego.

Obszar pokrycia zbiorników przedsolnych jest rozłożony na baseny sedymentacyjne Santos i Campos, położone na brazylijskiej krawędzi kontynentalnej, jak widać na poniższym obrazku:

Jakość znalezionego oleju, charakteryzującego się lekkim (lepszej jakości niż olej ciężki), pozwala na zmniejszenie importu produktu, choć wymaga odpowiedniego rozwoju technologicznego.

Węglowodory

Ropa i gaz to z chemicznego punktu widzenia węglowodory. Węglowodory to związki organiczne utworzone wyłącznie przez wodór (H) i węgiel (C).

Metan (CH4) jest węglowodorem o najprostszej strukturze. Z drugiej strony ropa naftowa jest utworzona przez złożoną mieszaninę węglowodorów, które mogą mieć cząsteczki w postaci łańcuchów, pierścieni lub innych struktur. Ta mieszanina różni się w zależności od pochodzenia oleju, ale składa się głównie z normalnych, cyklicznych i rozgałęzionych parafin, żywic, asfaltenów i aromatów.

Poznaj gaz metanowy

Jak powstała sól wstępna

Sól wstępna powstała w wyniku akumulacji węglowodorów powstałych z materii organicznej znajdującej się w tzw. Skałach generatorowych. Akumulacja ta nastąpiła wraz z migracją tych węglowodorów do skał zbiornikowych (które umożliwiają cyrkulację i magazynowanie ropy i gazu) oraz skał uszczelniających (które uniemożliwiają ucieczkę ropy i gazu, gdy pokrywają skały zbiornikowe).

Wraz z usunięciem kontynentu afrykańskiego z Brazylii, które było spowodowane ruchem płyt tektonicznych, powstała szczelina. Szczelina to rodzaj basenu sedymentacyjnego ograniczonego głębokimi skałami. Ten proces, zwany riftingiem, może przekształcić się w rozerwanie kontynentu i utworzyć ocean. Tak było w przypadku brazylijskiej krawędzi kontynentalnej, gdzie powstanie zbiorników przedsolnych jest bezpośrednio związane z ruchami tektonicznymi, które sprzyjały pęknięciu paleokontynentu Gondwany, powodując oddzielenie kontynentów południowoamerykańskiego i afrykańskiego - proces, którego kulminacją był otwarcie Południowego Oceanu Atlantyckiego.

Tworzenie się basenów Santos i Campos rozpoczęło się w okresie kredy, ponad 130 milionów lat temu. Ewolucja tych basenów została powiązana z czterema etapami: przed szczeliną (lub lądem), szczeliną (lub jeziorem), protooceaniczną (lub zatoką) i dryfem (lub oceanem).

Etap poprzedzający szczelinę, czyli kontynent, miał miejsce wraz z osadzaniem się osadów z prądów wodnych, wiatrów i rzek i teoretycznie wystąpił w dużym zagłębieniu we wschodnio-północno-wschodniej części Brazylii i zachodnio-południowo-zachodniej Afryce. .

Na etapie szczeliny wulkanizm wystąpił około 133 miliony lat temu, zwłaszcza w rejonie obecnych basenów Santos i Campos.

Etap post-rift charakteryzuje się wejściem do morza od południa, kontrolowanym przez obszar topograficzny składający się ze skał bazaltowych. Scenariusz z tamtego czasu był scenariuszem wąskiej i wydłużonej zatoki, bardzo podobnej do obecnego Morza Czerwonego, położonej między północno-wschodnią Afryką a Półwyspem Arabskim.

Ciągłe zapadanie się dna basenu, gorący klimat, zasolenie wody i wysokie szybkości parowania pozwoliły na powstanie pakietu solnego, który służył jako uszczelniacz, wywierając efekt zasypania i przeciążenia, dopełniając obraz układu olejowego sól wstępna.

Na etapie dryfu rozpoczęło się oddzielenie kontynentu południowoamerykańskiego i afrykańskiego oraz formowanie się południowego Oceanu Atlantyckiego, który rozpoczął się około 112-111 milionów lat temu i trwa do dziś.

Na podstawie: Pre-salt: Geology and Exploration - USP Magazines