Rozwiązanie problemu wpływu tam na środowisko naturalne istnieje, jest nietoksyczne i prostsze niż się wydaje

Zdjęcie: Dom zbudowany z cegieł z odpadów wydobywczych. reprodukcja

Pęknięcie tam, takich jak Mariana i Brumadinho, powoduje ogromne skutki dla środowiska i straty w ludziach. W całym regionie rozprzestrzeniają się odpady górnicze, które zabijają ludzi, zanieczyszczają rzeki i sprawiają, że wykorzystywanie wody do zaopatrzenia jest nieopłacalne. Oprócz dyskusji o bezpieczeństwie zapór i zastosowanych technikach budowy jest jeszcze jeden czynnik: istnieje już technologia utylizacji tzw. „Odpadów górniczych”.

Federalny Uniwersytet Minas Gerais (UFMG) był jednym z tych, które opracowały technologię wykorzystania materiału z tam odpadów poflotacyjnych do produkcji cegieł i innych materiałów do budownictwa cywilnego. Tzw. Toksyczny szlam, zdaniem koordynatora badań Evandro Moraes da Gama, profesora inżynierii UFMG, jest oprócz pigmentu bogaty w piasek i cement, co nadaje „cegiełce odpadowej” ciekawą barwę.

Samo błoto przechowywane w tamach nie jest toksyczne. Odpady górnicze żelaza składają się głównie z pierwiastków krzemionki, aluminium i żelaza, zaliczane są do odpadów klasy II A - innych niż niebezpieczne i obojętne, zgodnie z parametrami oceny zawartymi w ABNT NBR 10004/2004 - oznacza to, że nie są niebezpieczne, ale są rozpuszczalne w wodzie (nie są obojętne).

I to właśnie połączenie odpadów poflotacyjnych z wodą powoduje powstanie tak zwanego toksycznego mułu. W przypadku awarii zapory, reakcje materiału z wodą rzeczną uwalniają metale zawarte w odpadach poflotacyjnych, a także substancje obecne w korycie, oprócz błota mulącego wodę (co powoduje śmierć ryb i roślin wodnych, które nie może oddychać z powodu braku światła).

Profesor Gama w rozmowie z Rádio Brasil zwraca uwagę, że odpady te są bardzo bogatym koproduktem dla gospodarki mineralnej i że można by było z nimi wygenerować cyrkulację gospodarczą, integrując to, co dla górnictwa jest odrzucane w produktywnym fotelu przemysłu cementowego. Oznacza to, że w rzeczywistości najlepszym terminem do określenia szlamu górniczego są odpady, ponieważ materiał ten można poddać recyklingowi i służyć jako surowiec do produkcji na przykład cegieł, płytek, bloków, paneli i podłóg. Zrozum różnicę między marnotrawstwem a marnotrawstwem.

Odpady kopalniane są nietoksyczne i nie zawierają składników szkodliwych dla zdrowia publicznego i środowiska i mogą być wykorzystywane do produkcji cementu, cegieł, zaprawy murarskiej i innych materiałów do budownictwa cywilnego, zgodnie z artykułem koordynowanym przez naukowca z Inżynierii Lądowej przy ul. Uniwersytet Federalny Ouro Preto (UFOP) Júlia Castro Mendes.

Szlam kopalniany może być między innymi przetwarzany i przekształcony w wysokiej jakości spoiwo. Zdjęcie: Critina Horta / EM / DA Press

Gama zwraca uwagę, że uczelnia posiada patent na technologię wytwarzania cementu i cegieł, w której od 2015 roku znajduje się dom zbudowany z cegły odpadowej. Profesor jest jednym z odpowiedzialnych za Laboratorium Geotechnologii i Geomateriałów w Centrum Zrównoważonej Produkcji UFMG. , w Pedro Leopoldo (MG), która dysponuje pilotażową instalacją kalcynacji błyskawicznej (spalanie kontrolowane), zautomatyzowaną i wydajnością 200 kg / godz.

Kalcynacja błyskawiczna (CF) to najnowocześniejsza technologia, która umożliwia kalcynację mikrocząstek, co jest niemożliwe w konwencjonalnych piecach. Umożliwia to przekształcenie niektórych związków mineralogicznych z surowców, takich jak sterylne skały i odpady z obróbki, w wysokowytrzymałe spoiwa, które generują na przykład ekocement.

Ekocement odbywa się poprzez przekształcenie odpadów poflotacyjnych rudy w proszek, kalcynowany błoto. W tym celu materiał umieszcza się w tym piecu, co powoduje całkowite odparowanie wody z gliny. Proszek ten ma specjalną właściwość, którą inżynierowie nazywają dużą powierzchnią właściwą, która powoduje, że proszek chwyta inne materiały, z którymi się styka. Działa tak samo jak popularny cement.

Odpady poflotacyjne, takie jak fyllit i piasek, są przekształcane w fabrykę modeli UFMG. Zdjęcie: Critina Horta / EM / DA Press

Ponadto sterylne skały również odrzucane w procesie wydobywczym, po zmieleniu i kalcynowaniu, dodaniu do wapna lub cementu, również stają się silnymi spoiwami. To właśnie z połączenia tych materiałów można produkować bloki z cegły odpadowej.

Podobne badania przeprowadzili również naukowcy z uniwersytetów, takich jak Federal de Lavras (UFLA) i Federal University of Ouro Preto (UFOP), a także z branż takich jak Alcoa (które badały produkcję cegieł z odpadami wydobywczymi boksytu). W swojej pracy magisterskiej na Uniwersytecie Federalnym w Ouro Preto, obronionej pod koniec 2013 r. I zawierającej obszerną bibliografię krajową i międzynarodową, Wanna Carvalho Fontes zbadała i stwierdziła bezpieczeństwo i wykonalność wykorzystania odpadów poflotacyjnych z tamy rudy żelaza do produkcji zapraw. powlekania i układania.

Analiza laboratoryjna badań pozwoliła stwierdzić, że próbki odpadów poflotacyjnych składają się głównie z tlenków krzemu, tlenku glinu i tlenku żelaza. Zwraca uwagę, że „odpady poflotacyjne rudy żelaza charakteryzują się na ogół dużą niejednorodnością właściwości ze względu na różnice w procesie przeróbki rudy, rodzaj surowca czy nawet zmienność frontów górniczych i ich położenia w zaporze ”, między innymi. Jednak zgodnie z analizami środowiskowymi tych odpadów poflotacyjnych, przeprowadzonymi zgodnie z wyżej wymienioną normą ABNT, próbki zaklasyfikowano jako odpady klasy II A - inne niż niebezpieczne i obojętne.

Stwierdza, że tak jak odpady używane jako surowiec nie są niebezpieczne ", oczekuje się, że dodanie odpadów klasy II A do innych materiałów, takich jak cement, wapno i piasek, nie zmieni klasyfikacji środowiskowej proponowanych zapraw ”. To samo dotyczy produkcji cegieł i innych materiałów.

Sam UFMG ma również inne kierunki badań, z pomyślnymi wynikami również w tworzeniu cegieł odpadowych wytwarzanych przez prasowanie, bez konieczności przechodzenia przez proces wypalania. Otrzymany materiał jest bezpieczny do stosowania w budownictwie cywilnym, nie stwarza ryzyka zanieczyszczenia dla ludzi i środowiska. Wyniki badań zostały zawarte w artykule opublikowanym w 2014 roku.

Profesor z UFMG mówi, że jest to już skonsolidowana technologia, szeroko stosowana w krajach takich jak Francja i Chiny, które narażone są nawet na brazylijskie płytki porcelanowe produkowane z odpadów górniczych. „To, co jest przechowywane wewnątrz tamy, jest produktem podczas obróbki. Gdyby firmy górnicze zawarły umowę z konsumentami cementu i piasku, którymi są przemysł cementowo-cementowy, mielibyśmy wynik dla tych odpadów i nie byłoby potrzeby ich magazynowania. jak to się dzieje ”, wyjaśnia.

„Branże powinny ze sobą rozmawiać i wykorzystywać dostępną technologię, aby przekształcić odpady w ekonomię, a nie tragedię” - podkreśla uczony. Zastosowanie cegieł odpadowych spowodowałoby, że budynki byłyby średnio o 30% tańsze. Wdrożenie gospodarki o obiegu zamkniętym między sektorem górniczym a budowlanym pozwoliłoby również uniknąć konieczności budowy tam lub poszukiwania innych rozwiązań dla produktu ubocznego, który jest obecnie traktowany jako odpad, a także uniknięcie pękania tam i skażenia powstającego w wyniku zmieszania odpadów wydobywczych wodą z rzeki.