Mocz używany jako nawóz poprawia produkcję rolników w Himalajach

Prosta postawa oddzielania moczu od kału umożliwiła wykorzystanie płynu jako nawozu, co zwiększyło rozmiar warzyw

Jednym z wyzwań naszego codziennego życia jest ograniczenie produkcji odpadów. Troska o odpady poddane recyklingowi jest już powszechna, ale niewiele osób jest zaniepokojonych spadkiem ilości ścieków domowych. Alternatywą jest przekształcanie ścieków w wodę w celu ich ponownego wykorzystania, ale proces ten jest kosztowny, a produkty uboczne mogą czasami być tak samo zanieczyszczające jak same ścieki. Environmental Health News opublikowało proste rozwiązanie opracowane przez rolnika z Nepalu z inicjatywy Fundacji DZI mającej na celu budowę latryn dla mieszkańców regionu Himalajów.

Rolnik Budhiman Tamang jako jedyny w swojej wiosce wybrał latrynę zwaną „ekologiczną toaletą”, która oddziela mocz od kału. Jeśli mocz nie ma kontaktu z kałem, może być użyty jako nawóz, ponieważ zawiera wodę zmieszaną z fosforem i azotem, oprócz innych składników odżywczych, które mogą być szybko i łatwo przyswajane przez rośliny. Zastosowanie ludzkiego moczu jako nawozu podwoiło wielkość kapusty produkowanej przez Tamang (patrz zdjęcie poniżej) bez żadnych kosztów.

W 2006 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przeprowadziła badanie, aby ocenić, czy ten rodzaj zarządzania może być szkodliwy dla konsumentów. Rezultat dowiódł, że stosowanie moczu jest bezpieczne, nawet jeśli zawiera on pozostałości hormonów i leków, o ile jest używany tylko w glebie, a nie w liściach rośliny. Jedynym problemem jest to, że z biegiem czasu ta technika sprawia, że ​​gleba staje się zasadowa, co utrudnia roślinie wchłanianie składników odżywczych.

W Brazylii roztwór przechodzi przez odpady stałe

Inną interesującą inicjatywą mającą na celu zmniejszenie ilości odpadów ściekowych jest biosolid promowany przez Sabesp w oddziale Franca w głębi São Paulo, który wykorzystuje jako nawóz szlam powstały z oczyszczania ścieków. Podobnie jak w przypadku moczu, nawóz ten nie może być stosowany w żywności spożywanej na surowo lub mającej bezpośredni kontakt z glebą, takiej jak ziemniaki i marchew.

Original text