Jednak produkty zawierające włókno szklane nie stwarzają zagrożeń. Utylizacja jest nadal przedmiotem badań

Kaski, kafelki, łódki, nadwozia, zabawki, rynny, zlewy, budki telefoniczne, ozdoby świąteczne i wiele produktów ma coś wspólnego: są wykonane z włókna szklanego.

Ten rodzaj włókna to materiał złożony z bardzo cienkich włókien szklanych, które są agregowane poprzez zastosowanie żywic, silikonów, fenoli i innych związków rozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych. Otrzymuje również inną substancję katalizującą, która może zawierać tlenki potasu, żelaza, wapnia i glinu.

Oprócz obecności we wspomnianych obiektach architekci i inżynierowie wykorzystali włókno szklane we wzmocnieniach konstrukcyjnych, izolacji akustycznej, izolacji elektrycznej, lotnictwie cywilnym i wojskowym, sprzęcie handlowym i bankowym. Każdy dentysta też dobrze o tym wie, ponieważ z tego materiału wykonuje się kilka protez.

Zgodnie z artykułami Departamentu Zdrowia i Higieny Psychicznej Nowego Jorku (USA), włókno szklane w swojej pierwotnej postaci jest materiałem bezpiecznym, ale po obróbce otrzymuje metale ciężkie, takie jak chrom, stając się toksyczne . Nie wspominając o tym, że włókno szklane składa się z żywicy, która jest zwykle używana w połączeniu ze styrenem, który jest bardzo szkodliwy dla zdrowia ludzi i środowiska (uważany za rakotwórczy i przyczynia się do zanieczyszczenia powietrza).

W tym samym artykule zawarto stwierdzenie, że główny problem wystąpiłby w czasie produkcji włókna szklanego, kiedy pracownicy mogą wejść w bezpośredni kontakt z materiałem lub jego fragmentami, podrażniając oczy, skórę, nos i gardło. Wysoki poziom ekspozycji na fragmenty włókna szklanego może pogorszyć astmę i zapalenie oskrzeli. Dlatego, aby zmniejszyć lub uniknąć szkód spowodowanych przez włókno szklane, pracownicy muszą nosić luźne ubrania z długimi rękawami i rękawiczkami; stosować maskę przeciwpyłową, aby uniknąć wdychania fragmentów włókna szklanego; a oczy muszą być chronione okularami z bocznymi barierami. Produkty końcowe, w których zastosowano włókno szklane, nie powodowałyby tych problemów, gdy konsumenci teoretycznie się z nim obchodzą.

Odrzucać

A co z recyklingiem włókna szklanego? Wciąż niewiele wiadomo na temat recyklingu i ponownego wykorzystania włókien szklanych, zwłaszcza jeśli chodzi o odpady pokonsumenckie. Według agencji FAPESP, Instytut Badań Technologicznych (IPT) podpisał partnerstwo z Brazylijskim Stowarzyszeniem Materiałów Kompozytowych (Abmanco) i 19 innymi firmami inwestującymi w celu sponsorowania badań mających na celu ułatwienie recyklingu włókna szklanego i tym podobnych. Celem badań jest ponowne wykorzystanie włókna szklanego w procesach produkcyjnych poprzez mechaniczne przetwarzanie odpadów kompozytowych. Kompozyty to materiały wykonane z mieszanki dwóch lub więcej elementów z tworzyw sztucznych, z których powstaje żywica. Chociaż pomysł jest nowatorski i korzystny dla środowiska, badania, o których mowa, koncentrują się wyłącznie na pozostałościach z procesów przemysłowych,nic nie wspomina się o odpadach pokonsumenckich.

Recykling kompozytów jest bardziej złożony niż w przypadku zwykłych tworzyw sztucznych, ponieważ materiał jest bardziej sztywny ze względu na większą złożoność chemiczną. Według IPT kolejnym wyzwaniem, z którym należy się zmierzyć, jest sposób radzenia sobie z obecnością katalizatorów i przyspieszaczy stosowanych na etapie polimeryzacji żywicy, które mogą pozostać aktywne nawet po zmieleniu odpadów. Naukowcy szukają sposobów, aby uczynić takie substancje obojętnymi lub alternatywnymi do ponownego użycia.