To jedna z informacji ujawnionych przez nową Platformę Jakości Powietrza, uruchomioną przez Instytut Energetyki i Środowiska

Zmieniony obraz Davidsona Luny, dostępny na Unsplash

Spośród 27 stanów Brazylii tylko dziewięć prowadzi monitoring jakości powietrza. Są to Bahia, Espírito Santo, Minas Gerais, São Paulo, Rio de Janeiro, Rio Grande do Sul, Paraná, Goiás i Okręg Federalny. Chociaż stanem o najlepszym zasięgu monitorowania jest São Paulo, generalnie zasięg sieci w kraju jest niewystarczający, a bardziej krytyczny w regionach północno-wschodnich i środkowo-zachodnich; i na północy, gdzie nie ma monitoringu. Obecnie w Brazylii reguluje się siedem substancji zanieczyszczających pod kątem stwierdzonych szkód zdrowotnych: zawieszone cząstki ogółem (PTS), cząsteczki wdychane (MP10), dym, dwutlenek siarki (SO2), dwutlenek azotu (NO2), tlenek węgla (CO) i ozon (O3). Ponieważ drobnoziarnisty materiał (MP2,5) i ozon są zanieczyszczeniami, których kontrola stężenia jest trudniejsza. Te zanieczyszczenia są słabo monitorowane,pomimo jego wpływu na zdrowie, MP2.5 jest monitorowany tylko w czterech stanach, a ozon w siedmiu.

Te i inne dane dotyczące zanieczyszczenia powietrza w Brazylii zostały zebrane w nowej wersji National Air Quality Platform (//qualidadedoar.org.br/) opracowanej i uruchomionej 14 listopada przez Energy and Environment Institute (// www.energiaeambiente.org.br/), organizacja non-profit, która tworzy dane techniczne w celu wpływania na politykę publiczną. Narzędzie internetowe jako jedyne w kraju gromadzi dane o stężeniu zanieczyszczeń i wskazuje, że przekroczono normy krajowe i zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), co może pomóc ekspertom i menedżerom w ocenie skutków zanieczyszczenia powietrza. w zdrowiu.

„Niski zasięg stacji monitorujących oznacza, że w większości kraju ludność nie zna powietrza, którym oddycha” - mówi meteorolog Beatriz Oyama, analityk ds. Jakości powietrza w IEMA. „Monitorowanie jakości powietrza jest ważnym narzędziem zarządzania publicznego”. Dzięki odpowiedniemu monitorowaniu w miastach można dowiedzieć się, kiedy powietrze jest nieodpowiednie i podjąć działania w celu zmniejszenia emisji zanieczyszczeń, takie jak ograniczenie niektórych działań przemysłowych i korzystania z samochodów oraz zachęcanie do korzystania z transportu publicznego. Ostatecznie można zalecić obywatelom i pracownikom służby zdrowia większą czujność w najbardziej krytyczne dni.

Monitorowanie może pomóc w identyfikacji źródeł zanieczyszczeń, takich jak określone gałęzie przemysłu lub lokalizacje o dużym natężeniu ruchu pojazdów, i działać na rzecz ograniczenia tych emisji. Pomiar jakości powietrza jest również jednym z odpowiednich instrumentów weryfikacji skuteczności programu sterowania pojazdami (Proconve), który reguluje technologię silnika i jakość paliwa. Niezbędne są również informacje dla rządu, aby zezwolić na instalowanie nowych gałęzi przemysłu na obszarach wrażliwych na zdrowie ludności.

Odniesienie dla WHO od 2016 r., Nowa wersja Platformy IEMA dostarcza szczegółowych informacji o rozmieszczeniu stacji monitorujących i zmianach stężeń monitorowanych zanieczyszczeń. Porady są również bardziej interaktywne i praktyczne, ale najważniejszą wiadomością są dane dotyczące stężenia na godzinę w ciągu dnia. Pozwalają np. Dowiedzieć się, w jakich porach dnia występują szczyty określonego rodzaju zanieczyszczenia, w jakich miesiącach w roku obserwuje się najwyższe stężenia.

Ponieważ każdy stan ma swoją metodologię obliczania stężeń zanieczyszczeń, po przestudiowaniu różnych przyjętych metodologii, platforma IEMA wykorzystała metodę używaną przez większość stanów do standaryzacji obliczeń, umożliwiając porównywanie danych z różnych stanów.

Spośród zanieczyszczeń obecnie mierzonych w Brazylii jedynymi, które nie wykazują wyraźnej tendencji spadkowej, są drobne cząstki stałe i ozon. W związku z tym są to zanieczyszczenia, które budzą największe obawy, ponieważ w wysokich stężeniach stanowią duże zagrożenie dla zdrowia.

Najdrobniejszy materiał w postaci cząstek stałych (MP2,5) jest jednym z najbardziej odpowiedzialnych za choroby układu oddechowego i sercowo-naczyniowego na świecie. Jest emitowany przez spalanie paliw w przemyśle i pojazdach, to drugie źródło staje się jeszcze bardziej istotne w bardziej zurbanizowanych ośrodkach. Tworzy się również w atmosferze w wyniku reakcji chemicznych z innymi gazami i zanieczyszczeniami. Chociaż wpływ PM2,5 na zdrowie został naukowo udowodniony, tylko cztery stany monitorują to zanieczyszczenie: Minas Gerais, Rio de Janeiro, São Paulo i Espírito Santo, a tylko w tych dwóch ostatnich PM2,5 podlega regulacjom. Na Platformie Jakości Powietrza można zobaczyć, jak ewoluowało stężenie pyłu zawieszonego w różnych częściach kraju. Na stacji w pobliżu Cerqueira César, w regionie Avenida Paulista, w mieście São Paulo,średnie roczne stężenie pyłu spadło z 24 do 16 mikrogramów na metr sześcienny w latach 2000-2009. Następnie zaczęło oscylować bez wyraźnego spadku. Zawsze powyżej stężenia 10 mikrogramów na metr sześcienny zalecane przez WHO.

Ozon jest kolejnym zanieczyszczeniem, którego stężenia znacznie przekraczają wartości zalecane przez WHO. Osoby, które są na nią regularnie narażone, są narażone na ryzyko rozwoju astmy i innych chorób układu krążenia oraz zmniejszenia pojemności płuc. Ponieważ nie jest emitowany bezpośrednio przez żadne źródło zanieczyszczeń, głównym wyzwaniem jest kontrola ozonu. Tworzy się w ciągu dnia w wyniku reakcji zanieczyszczeń pochodzących z niepełnych procesów spalania (paliwa, pożary). Platforma jakości powietrza pozwala również sprawdzić stężenie ozonu w kilku miastach. Średni maksymalnie 8 godzin ozonu w Ibirapuera Park w São Paulo wahał się od około 200 do 160 mikrogramów na metr sześcienny w latach 2013-2016. Innymi słowy, nawet powyżej zaleceń WHO, 100 mikrogramów na metr sześcienny.

Platforma pokazuje, że obecnie najbardziej krytycznymi zanieczyszczeniami są MP2,5 i O3, oprócz innych zanieczyszczeń objętych regulacjami. Z drugiej strony dobrą wiadomością z platformy jest to, że spadają inne zanieczyszczenia. Tak jest w przypadku pyłu zawieszonego (MP10), dwutlenku siarki (SO2), tlenku węgla (CO) i dwutlenku azotu (NO2). Wszystkie te zanieczyszczenia wykazywały przez lata tendencję do zmniejszania stężeń i w większości sezonów były zgodne z zaleceniami WHO.

Link do platformy jakości powietrza IEMA: qualidadedoar.org.br