Oprócz tego, że są źródłem białka, jadalne owady mają bardziej zrównoważoną produkcję niż mięso
Wraz z wykładniczym wzrostem światowej populacji, która według ONZ osiąga liczbę 8 miliardów, wyżywienie wszystkich będzie coraz trudniejsze. Niedobór żywności może się jeszcze pogorszyć, głównie z powodu nierównej dystrybucji towarów i produkcji bez uprzedniej kontroli. Bardzo prawdopodobny jest wzrost problemów z żywnością.
Dlatego coraz więcej ekspertów twierdzi, że nie będziemy mieli innego wyjścia, jak jeść owady. Podążając za tym trendem, grupa studentów z McGill University w Montrealu zdobyła nagrodę Hult w 2013 roku za produkcję bogatej w białko mąki wytwarzanej z owadów. Nagroda daje studentom 1 milion dolarów, dzięki czemu mogą kontynuować projekt. Ponadto istnieje badanie, które wskazuje, że produkcja owadów jest bardziej zrównoważona niż produkcja mięsa (zobacz więcej tutaj).
Chociaż to nadal się nie sprawdza, eCycle pokazuje niektóre jadalne owady, które mogą znajdować się na Twoim talerzu w przyszłości:
Gąsienica Mopane
Stadium larwalne ćmy cesarskiej (Imbrasia belina) jest powszechnie spożywane w całej południowej Afryce. Zbieranie gąsienic to przemysł warty miliony dolarów w regionie, w którym kobiety i dzieci często zajmują się zbieraniem małych owadów. Tradycyjnie gotuje się je w osolonej wodzie, a następnie suszy na słońcu, co może trwać kilka miesięcy bez chłodzenia. Jako takie stają się ważnym źródłem pożywienia w trudnych czasach. Owad zawiera potas, sód, wapń, fosfor, magnez, cynk, mangan i miedź. Według FAO larwy gąsienic są bardziej pożywne niż mięso - zawartość żelaza w mięsie wynosi 6 mg na 100 gramów, podczas gdy gąsienice mają 31 mg żelaza na 100 gramów;
Szarańcza kukurydziana
Jest zaliczany do rodzaju Sphenarium i jest powszechnie spożywany w całym południowym Meksyku. Często podawany jest pieczony i doprawiony czosnkiem, sokiem z cytryny i solą, pieprzem lub guacamole. Naukowcy odkryli, że zbieranie tych szarańczy jest dobrą alternatywą dla stosowania pestycydów na polach lucerny i innych uprawach. W rezultacie nie tylko eliminują one zagrożenie dla środowiska naturalnego ze strony pestycydów, ale także zapewniają miejscowej ludności dodatkowe źródło pożywienia;
Witchetty żarcie
Jest to termin używany w Australii na określenie jadalnych larw różnych moli - są one podstawowym i tradycyjnym pokarmem dla australijskich aborygenów. Nazwa odnosi się szczególnie do ćmy Endoxyla leucomochla. Kiedy larwy są spożywane na surowo, smakują jak migdały, a po lekkim ugotowaniu na węglach skóra owada staje się bardziej chrupiąca, a jej wewnętrzna konsystencja przypomina pieczony kurczak. Larwy zbierane są pod ziemią, gdzie żywią się korzeniami lokalnych drzew;
Termity
Ameryka Południowa i Afryka to kontynenty, które wykorzystują termity jako pokarm i wykorzystują bogate właściwości odżywcze tych owadów. Można je smażyć, suszyć na słońcu, a nawet podgrzewać w liściach bananowca. Ogólnie termity mają do 38% białka w swoich ciałach (gatunek wenezuelski o nazwie Syntermes aculeosus ma 64% białka). Są również bogate w żelazo, wapń i aminokwasy;
Chrząszcz ( Rhynchophorus ferrugineus - zdjęcie na górze strony)
Znany jako czerwony skarabeusz, ten chrząszcz jest przysmakiem wielu afrykańskich plemion i jest zbierany na zewnątrz pni palm. Ma około 10 cm długości i 5 cm szerokości. Chociaż można je również jeść na surowo, ludy afrykańskie mają zwyczaj je gotować. Według raportu Journal of Insect Science z 2011 roku, chrząszcz ten jest doskonałym źródłem składników odżywczych (potasu, cynku, żelaza, fosforu), a także kilku aminokwasów oraz jednonienasyconych i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych;
Roztocza
Spożywany w Azji, Ameryce Południowej i Afryce ten typ owadów jest bogatym źródłem ważnych składników odżywczych, takich jak białka, żelazo, potas i fosfor. Nie można ich jeść na surowo, dopóki głowa nie zostanie usunięta, co pozbędzie się wydzielin wytwarzających toksyny. Ale można je piec, moczyć w wodzie lub suszyć na słońcu;
Mączniki
Larwy chrząszcza Tenebrio molitor są jednymi z nielicznych spożywanych w zachodnim świecie. Chrząszcze są hodowane w Holandii do spożycia przez ludzi i zwierzęta, ponieważ najlepiej rosną w klimacie umiarkowanym. Te larwy są bogate w miedź, sód, potas, żelazo, cynk i selen. Są również porównywalne z mięsem pod względem zawartości białka, ale mają większą liczbę tłuszczów wielonienasyconych.
Zawsze warto pamiętać, że owady to także zwierzęta i są grupy aktywistów, którzy odrzucają spożywanie owadów jako pożywienia. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wegetarianizmie, kliknij tutaj.
