Pojawiły się w Japonii z konieczności, techniki boru i sashiko zdobyły wybieg i są pięknymi i trwałymi opcjami pozwalającymi uniknąć wyrzucania kawałków
„Sashiko stitch and patch” (CC BY 2.0) przy mojej małej czerwonej walizce
Japońskie elementy uszyte w stylu borowym mają niepowtarzalne piękno. Bor to tradycyjna technika naprawiania odzieży, która pojawiła się w Japonii jako sposób na używanie kawałka do końca jego życia, łączenie kawałków różnych tkanin w celu przywrócenia przedmiotu lub stworzenia nowego kawałka z połączenia tego, co inaczej byłyby tylko bezużytecznymi kawałkami materiału. W połączeniu z techniką wyłonił się ścieg sashiko, który był używany do wykonywania łat, a z czasem zyskał autonomię i czysto estetyczne zastosowania.
Bor zrodzony z konieczności sprawia, że każdy element opowiada wyjątkową historię jego użytecznego życia. Wzory użyte do łączenia tkanin (ścieg sashiko) są starannie zaprojektowane i pojawia się refleksja tych, którzy szyją z historią ubrań, ich użytecznością i możliwościami, które każdy element wciąż oferuje. Technika stworzona w Japonii jest obecnie propozycją dla tych, którzy chcą uciec od świata szybkiej mody , w którym wszystkie produkty wytrzymują kilka sezonów, po czym są szybko wyrzucane i zastępowane.
Historia boru sięga Japonii XVIII i XIX wieku, w której bawełna była luksusem, na który mogła sobie pozwolić tylko szlachta. Biedniejsze klasy ubierały się w bardziej rustykalne włókna, które nie tylko trudniej było przerobić na tkaninę, ale też trwały krócej. W ten sposób, szyjąc różne kawałki materiału i stosując wzmocnione ściegi, można było wzmocnić włókno, aby wytrzymało dłużej. Ponadto w okresie Edo (który trwał do 1868 r.) Obowiązywały prawa zabraniające niższym klasom noszenia kolorowych ubrań, które sprawiły, że kolory tradycyjnych ubrań w stylu boru były brązowe i indygo niebieskie (następny obecnych dżinsów).
„Sashiko stitch and patch” (CC BY 2.0) przy mojej małej czerwonej walizce
Technika borowa pozwoliła więc tkaninie na długi czas i użytkowanie do końca jej żywotności. Zwykle ubranie zaczynało się jak kimono, stawało się codziennym strojem, potem poszewką na poduszkę, futonem, torbą, a na końcu kończyło swój cykl jako ściereczka do podłogi. Każda klapka była używana do wyczerpania , co odpowiada japońskiej zasadzie „ mottainai ”, która ceni wykorzystanie całej wewnętrznej wartości przedmiotu i wyraża ubolewanie z powodu marnotrawstwa.
Z kolei metoda szycia sashiko zaczęła się jako funkcjonalny i szybki ścieg łatowy i wzmacniający w technice borowej. Gdy ubrania stały się tańsze, „przerywane” punkty szycia rozwinęły się w coś bardziej dekoracyjnego. W ten sposób każda naprawa staje się kreatywnym wyzwaniem, w którym kanalizacja może tworzyć wzorce projektowe i wykorzystywać je do wyrażania siebie.
Nauka wykonywania japońskich technik naprawy odzieży jest sposobem na uniknięcie marnowania przedmiotów w dobrym stanie i wciąż generuje unikalny element. Bor jest dziś powszechny na wybiegach, podobnie jak ścieg sashiko, a te dwie techniki są sposobem na dodanie odrobiny kreatywności do tradycyjnie dyskretnej naprawy odzieży. Ponadto, w istocie, techniki obejmują niedoskonałość, dzięki czemu mogą służyć jako zabawne lub medytacyjne ćwiczenia i są świetnymi wejściami dla tych, którzy chcą rozpocząć szycie.
Jak zrobić?
Zdjęcie: Przykłady szycia sashiko. „Genki coasters” (CC BY 2.0) autorstwa Saké Puppets
Możesz zacząć od dowolnego kawałka materiału, który wymaga naprawy, czy to odzieży, czy poszewki na poduszkę. Metoda borowa bardzo dobrze sprawdza się na jeansach, które są bliższe genezie tej techniki.
Niezbędne materiały:
- Igła do sashiko lub igła do haftu;
- Nić do sashiko, grube bawełniane lub do haftu;
- Linijka do szycia lub długopis (jeśli chcesz tworzyć proste wzory);
- Podszewka samoprzylepna (opcjonalnie przy naprawach i tworzeniu wykrojów do szycia).
Szycie ściegów do wypróbowania:
- Równoległe linie
- Skrzyżowane kreski
- Chaotyczne linie
- Pudła
- Spotkania liniowe
- Naprzemiennie krótkie i długie ściegi
- Oficjalne standardy sashiko
Porady
- Korzystaj z tego, co masz i dziel się zasobami z innymi;
- Poszukaj obrazów na Pinterest, aby się zainspirować;
- Stwórz własny projekt i ciesz się procesem;
- Bądź zabawny i pamiętaj, że nie ma to jak błąd;
- Jeśli twoja nić jest zbyt gruba, spróbuj podzielić ją na dwie różne nitki;
- Rozważ użycie tkanin i nici o różnych teksturach;
- Rozważ użycie różnych szerokości i kierunków szwów;
- Pomyśl także o pozostawieniu wolnej przestrzeni bez punktów, aby zrównoważyć projekt;
- Skrawki bawełny i jedwabiu będą miały lepsze wykończenie niż mieszanki z poliestrem;
- Użyj kawałków materiału z kawałków, których już nie chcesz używać, aby zrobić skrawki;
- Rozważ użycie naturalnych barwników, jeśli nie możesz znaleźć odpowiedniego koloru pasującego do nici i tkanin.
