Produkcja pieluch jednorazowych pochłania wiele zasobów i po zużyciu rozkładają się latami
Zdjęcie: Mother Noob
Potrzeba materiału, który spełniałby funkcję zatrzymywania moczu i kału niemowląt istniała już od starożytności - w różnych kulturach używano liści roślin i skór zwierzęcych. W niektórych regionach o cieplejszym klimacie przez następne stulecia często pozwalano dzieciom spacerować nago, podczas gdy matki uważnie obserwowały ruchy jelit, aby zapobiec zabrudzeniu. W XIX wieku, po rewolucji przemysłowej, narodziła się i stała się popularna na Zachodzie pieluszka z materiału bawełnianego.
Pieluchy jednorazowe pojawiły się dopiero w połowie lat czterdziestych XX wieku, kiedy pod koniec II wojny światowej bawełna stała się towarem deficytowym, co skłoniło szwedzką firmę papierniczą do stworzenia pieluch z umieszczonych wewnątrz arkuszy bibułki . z folii z tworzywa sztucznego. W tym samym dziesięcioleciu mieszkaniec Stanów Zjednoczonych wykorzystał resztki zasłony łazienkowej do stworzenia wodoodpornego pokrowca ochronnego, który, umieszczony wewnątrz tradycyjnej pieluchy z tkaniny, zapobiegał wyciekaniu moczu z pieluchy jej syna.
W latach pięćdziesiątych XX wieku duże firmy zaczęły wchodzić na rynek pieluch jednorazowych i ulepszać je, jednak produkowane pieluchy były bardzo drogie, a ich dystrybucja ograniczała się do kilku krajów. W następnych dziesięcioleciach pieluchy jednorazowe zostały ulepszone i stały się nieco bardziej dostępne. Tissue paper zastąpiono włókien celulozowych i odkrycie superabsorpcyjnego polimeru (PSA) w 1980 roku, wykonane pieluchy cieńsze i zmniejszone problemy związane z wyciekami i pielucha wysypki.
- Herbia Baby, pierwsza krajowa pielucha biodegradowalna, ma mniejszy wpływ na środowisko i jest zdrowsza dla dziecka
- Biodegradowalna pielucha wykonana z tektury może zmniejszyć wpływ na środowisko
W ciągu ostatnich dziesięcioleci praktyczność pieluch jednorazowych (niemowlęcych i geriatrycznych) sprawiła, że stały się one niezbędne w życiu większości rodzin. Produkt zaczął jednak budzić dyskusje na temat zagrożeń i wpływu na środowisko od produkcji po utylizację i zaczął mówić o ożywieniu pieluch materiałowych i najnowszych opcjach, czyli pieluchach hybrydowych i biodegradowalnych pieluchach jednorazowych.
Zagrożenia dla zdrowia dziecka
W badaniu opublikowanym przez Narodową Agencję Bezpieczeństwa Żywności, Środowiska i Pracy (Anses) we Francji przeanalizowano jednorazowe pieluchy i znaleziono 60 toksycznych substancji, w tym glifosat, najpowszechniej stosowany pestycyd na świecie.
Wśród znalezionych substancji znajdują się również substancje zaburzające gospodarkę hormonalną i rakotwórcze. Oprócz glifosatu, który jest używany przy sadzeniu surowca na pieluchy, celowo dodaje się inne substancje nadające aromat.
Innymi niebezpiecznymi substancjami pochodzącymi z surowca do produkcji pieluch znalezionych w próbkach były PCB-DL (pochodna chloru), furany (wysoce łatwopalne i toksyczne), dioksyny (potencjalnie rakotwórcze) oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA). Te szkodliwe składniki powstają w wyniku spalania w wysokich temperaturach, zwykle ze spalania oleju napędowego podczas sadzenia surowca na pieluchy.
- Glifosat: szeroko stosowany herbicyd może powodować śmiertelne choroby
- WWA: czym są policykliczne aromatyczne wielopierścieniowe węglowodory
- Ascarel: czy wiesz, jakie są PCB?
- Dioksyna: poznaj jej niebezpieczeństwa i zapobiegaj
Ogółem przeanalizowano 23 marki z rynku francuskiego, a raport wskazuje, że w obecności moczu chemicy mają bezpośredni i długotrwały kontakt ze skórą niemowląt. W tej sytuacji firma Anses stanowczo zaleciła producentom ograniczenie lub wyeliminowanie w jak największym stopniu obecności tych substancji w jednorazowych pieluchach. Problem polega na tym, że wciąż nie ma znaczących badań dotyczących zagrożeń związanych z pieluchami jednorazowego użytku. Nie wiadomo, czy są one bawełniane, stwarzają takie same zagrożenia jak artykuły jednorazowego użytku.
Wpływ na środowisko
Średnio sześć tysięcy pieluch jest używanych i wyrzucanych w pierwszych trzech latach życia dziecka, a każda z nich rozkłada się w środowisku po około 450 latach. W Brazylii w ostatnich latach wzrosła konsumpcja jednorazowych pieluch. Według danych Brazylijskiego Stowarzyszenia Przemysłu Higieny Osobistej, Perfumerii i Kosmetyków (Abihpec) na rynku brazylijskim w 2009 roku sprzedano konsumentom 5,6 miliarda pieluch, aw 2014 roku 7,9 miliarda, które przewodziły krajowi. trzeci co do wielkości konsument jednorazowych pieluch na świecie.
Ze względu na cykl życia jednorazowej pieluchy, poza jej trwałością w moim środowisku po użyciu, produkt ma różne oddziaływanie związane z jego produkcją. Cykl ten można podzielić na następujące fazy: wydobycie surowca, wytworzenie materiałów, wytworzenie produktu i ostateczna utylizacja.
Z czego jest zrobiony i jak działa?
Skład pieluchy jednorazowej może składać się w przybliżeniu z 43% masy celulozowej ( puszystej celulozy ), 27% polimeru superchłonnego (PSA), 10% polipropylenu (PP), 13% polietylenu (PE) i 7% wstążki, gumki i kleje. W tym celu w jego produkcji wykorzystuje się zasoby takie jak drzewa, ropa, woda i chemikalia.
W konfiguracji pieluch polipropylen stanowi warstwę, która ma bezpośredni kontakt z dzieckiem, a jego funkcją jest ułatwienie przepływu płynu do warstwy chłonnej. Polimery superchłonne mają duże powinowactwo do wody; razem z miazgą celulozową tworzą superabsorbent żelowy, który jest umieszczany w wypełnieniu pieluchy w celu wchłonięcia płynów. Powłoka produktu składa się z polietylenu, hydrofobowego polimeru (z niechęcią do wody), który jest umieszczony na zewnątrz i po bokach, aby zapobiec wyciekaniu cieczy z pieluchy.
Wydobycie surowców naturalnych
Proces produkcji pieluch jednorazowych, oprócz zużycia wody i energii, wymaga ekstrakcji drzewek w celu uzyskania celulozy i ekstrakcji oleju do produkcji polimerów syntetycznych. Oto jak wyglądają te procesy:
Wydobywanie drzew
Celuloza to substancja występująca w komórkach rośliny i ze względu na swoje właściwości może być wykorzystywana do kilku celów przemysłowych. Brazylia jest jednym z głównych producentów pochodnych celulozy, a plantacja eukaliptusa jest w kraju jednym z głównych źródeł żywności dla przemysłu celulozowego do pozyskiwania włókna krótkiego, używanego do produkcji papieru. Gospodarowanie tymi lasami przyczynia się do zaopatrywania rynku, który wcześniej był obsługiwany przez gatunki rodzime.
Do produkcji pieluch jednorazowych surowcem jest celuloza długowłóknista, pozyskiwana z roślin nagozalążkowych (głównie sosny) i charakteryzująca się dużą chłonnością. Według Brazylijskiego Stowarzyszenia Plantowanych Producentów Lasu (Abraf) plantacje sosny zajmują 1,8 miliona hektarów terytorium kraju (są skoncentrowane w regionie południowym) i są przeznaczone do różnych zastosowań przemysłowych. Według BNDES krajowa produkcja tego włókna jest niewystarczająca, aby zaspokoić krajowy popyt, a kraj musi uciekać się do importu, który wynosi około 400 tys. Ton rocznie.
Plantacje eukaliptusa i sosny, ponieważ są gatunkami szybko rosnącymi, pochłaniają duże ilości CO2 z atmosfery podczas swojego wzrostu, ale z drugiej strony zużywają dużo wody. Plantacje te pojawiają się na ogół w systemach monokulturowych (tylko jeden gatunek), a ich wpływ na środowisko, zgodnie z badaniem BNDES, zależy zasadniczo od warunków przed sadzeniem. W przypadku wdrożenia w miejscach, które wcześniej posiadały rodzimy biom (patrz jeden przypadek), następuje utrata lokalnej bioróżnorodności, jednak ponowne zalesianie przeprowadzane na obszarach zdegradowanych pastwisk lub miejsc wcześniej intensywnie użytkowanych przez rolnictwo może przynieść korzyści środowiskowe. Aby zminimalizować negatywne skutki tych plantacji,Ważne jest, aby firmy papiernicze i celulozowe posiadały certyfikaty środowiskowe, takie jak system IS0 14001 oraz certyfikaty leśne FSC i Cerflor.
Wydobycie ropy naftowej
Superabsorbujący polimer (PSA), polipropylen (PP), polietylen (PE) oraz części materiałów używanych do produkcji taśm, elastycznych i klejów mają wspólną cechę, że są to polimery syntetyczne wytwarzane z nafty. Benzyna to frakcja ropy naftowej, nieodnawialny surowiec, pozyskiwana w drodze jej rafinacji i przeznaczona w dużej mierze do produkcji polimerów syntetycznych (tworzyw sztucznych).
Procesy wydobywania, oddzielania, rafinacji i transportu benzyny ciężkiej już teraz mają duży wpływ na środowisko, ponieważ w tych procesach spalane są paliwa kopalne emitujące gazy cieplarniane.
Produkcja materiałów
Puszysta miazga
Drewno przechodzi pewne procesy w celu uzyskania rolki celulozowej (materiału, który będzie efektywnie wykorzystywany w fabrykach do produkcji pieluch jednorazowych). Proces obejmuje: pranie, gotowanie (kraft), oczyszczanie, delignifikację, wybielanie, suszenie, pakowanie i transport do fabryki pieluch.
W procesie bielenia używane są chemikalia i powstają produkty uboczne, które mogą być toksyczne lub nie, w zależności od tego, które produkty zostały użyte w procesie. Na przykład w przypadku użycia chloru możliwe jest uwolnienie dioksyn.
Tworzywa sztuczne (polimery syntetyczne)
Ciekła benzyna ciężka podlega krakingu termicznemu w celu wytworzenia podstawowych produktów petrochemicznych (etylenu, propylenu itp.), Które są polimeryzowane w celu uzyskania polimerów (polietylen, polipropylen itp.).
W przypadku superabsorbujących polimerów przy ich wytwarzaniu podstawowe produkty petrochemiczne (propylen lub propen) są utleniane do kwasu akrylowego i oczyszczane do lodowatego kwasu akrylowego. W tym ostatnim produkcie sodę kaustyczną dodaje się w celu wytworzenia poliakrylanu sodu (flokel lub superabsorbent), który jest substancją zdolną do pochłaniania wody na drodze osmozy.
Oba procesy produkcyjne (celuloza i plastik) obejmują dodawanie chemikaliów, wytwarzanie produktów ubocznych oraz zużycie wody i energii.
Produkcja produktu
W większości firm produkujących pieluchy produkt i opakowanie są wytwarzane przy użyciu maszyn, co powoduje zużycie energii w całym procesie produkcji i pakowania. Ponieważ są to opakowania z tworzyw sztucznych, w procesie tym wykorzystywane są również polimery syntetyczne.
Można również dodawać syntetyczne zapachy, które w zależności od użytego materiału mogą wywołać kontaktowe zapalenie skóry (alergię) u dziecka.
Przepis końcowy
W przypadku utylizacji w środowisku celulozowa część pieluchy może ulec rozkładowi w ciągu kilku miesięcy, ale superabsorbujące polimery i elementy z tworzyw sztucznych nie mogą, co skutkuje utrzymywaniem się tych pozostałości w środowisku przez długi czas, umożliwiając, kiedy wyrzucane na wysypiska (na otwartej przestrzeni i bez uprzedniego przygotowania gleby), przyciąganie owadów przenoszących chorobę i skażenie wód gruntowych mikroorganizmami obecnymi w odchodach, które zostały wyrzucone wraz z pieluchami (zaleca się wyrzucenie odchodów w toalecie przed wyrzuceniem pieluchy, ale aby uniknąć wyrzucenia całej pieluchy do toalety, aby nie spowodować zanieczyszczenia wód powierzchniowych).
Alternatywą dla zmniejszenia ilości odpadów stałych na składowiskach (i zalecaną ustawą 12.305 / 2010) jest priorytetowe potraktowanie braku wytwarzania, redukcji, ponownego wykorzystania, recyklingu, przetwarzania odpadów stałych i późniejszego usuwania odpadów na składowiskach. Znane technologie to:
Recykling: możliwy jest recykling pieluch jednorazowych poprzez kruszenie odpadów, oddzielanie ich od plastiku i włókien oraz ponowne wykorzystanie tych materiałów do produkcji nowej odzieży. Środek ten już istnieje w niektórych krajach, ale w Brazylii nie został jeszcze zrealizowany.
Spalanie z odzyskiem energii: spalanie, a następnie odzyskiwanie energii jest możliwą opcją w przypadku pieluch jednorazowych, ze względu na zawartość wilgoci i wartość termiczną niektórych materiałów, z których się składają, ale należy udowodnić ich techniczną, ekonomiczną i środowiskową żywotność. , oprócz wymagania monitorowania emisji gazów toksycznych (takich jak dioksyny), zatwierdzone przez agencję ochrony środowiska. Niektóre kraje już spalają część materiałów na pieluchy.
Komercyjne kompostowanie (kompostownia): jest to proces biologicznego rozkładu materii organicznej w warunkach tlenowych (w obecności tlenu), w wyniku którego jako produkt końcowy powstaje związek, który może być użyty jako nawóz. Jednak zwykłe tworzywa sztuczne - na bazie ropy naftowej - nie ulegają biodegradacji, co może utrudniać tę opcję w przypadku tradycyjnych pieluch jednorazowych, ale inicjatywa w Nowej Zelandii sprawiła, że ta alternatywa stała się rzeczywistością.
Aby mieć pogląd na to, co dzieje się z odpadami wytwarzanymi w Brazylii, zgodnie z danymi z Krajowego Systemu Podstawowych Informacji Sanitarnych (SNIS) 78% stałych odpadów komunalnych wytworzonych w 2013 r., O których mamy informacje, jest przeznaczonych na składowanie na ziemi (50,2% na wysypiskach, 17% na kontrolowanych wysypiskach i 11,03% na wysypiskach - zrozum różnicę między tymi trzema). Jednostki kompostowania stanowią tylko 0,02% całkowitego miejsca przeznaczenia, a spalanie jest wykorzystywane głównie jako miejsce przeznaczenia odpadów szpitalnych.
Według PwC Brazylia powinna wejść w 2025 r. W okres starzenia się społeczeństwa wraz z rosnącą liczbą osób starszych. W tym scenariuszu możliwe jest zwiększenie popytu na produkty do inkontynencji, takie jak pieluchy geriatryczne, oraz wzrost wytwarzania tych odpadów bez dotychczas skutecznego rozwiązania.
Alternatywne pieluchy
Pieluchy materiałowe
Stanowią doskonałą alternatywę dla pieluch, ponieważ na rynku dostępnych jest ogromna różnorodność modeli pieluch materiałowych. Są nowoczesne, uformowane z kilku warstw tkaniny, które zwiększają chłonność, nabrały różnych kształtów i rozmiarów dla różnych grup wiekowych dziecka, wykorzystują peleryny zabezpieczające przed wyciekiem, a zamiast szpilek są rzepy i guziki.
Istnieją opcje pieluch z wewnętrzną wyściółką, które można zmienić, bez konieczności wkładania całej pieluchy do prania, gdy tylko się zabrudzi, wystarczy ją zmienić i rozdzielić w wiaderku do prania na koniec dnia. Niektórzy twierdzą, że u nich wysypka pieluszkowa rzadziej się nawraca, ponieważ skóra lepiej oddycha.
Dowiedz się więcej o nowoczesnych pieluchach z materiału w tym filmie.
Ale między pieluchami jednorazowymi a materiałowymi, która pozostawia większy ślad w środowisku?
W badaniu oceny cyklu życia jednorazowej pieluchy i pieluchy materiałowej, przeprowadzonej przez brytyjską Agencję Środowiska w 2008 r., Oszacowano, że ślad węglowy dziecka używającego jednorazowych pieluch przez dwa lata wynosi 550 kg ekwiwalentu CO2, podczas gdy emisje związane z dzieckiem noszącym pieluchy wielorazowe wyniosły 570 kg ekwiwalentu CO2.
Badanie wskazuje, że największy wpływ (na wytwarzanie gazów cieplarnianych - dowiedz się więcej o śladzie węglowym) pieluch nadających się do prania można zminimalizować w zależności od sposobu ich prania i można go znacznie zmniejszyć, jeśli zastosuje się pewne środki, takie jak umieszczenie części do prania przy pełnym załadowaniu (pralka pełna), nie pierz w bardzo wysokich temperaturach prania, susz je na świeżym powietrzu, wybierz między innymi pralki bardziej energooszczędne (klasa energetyczna A + lub wyższa).
Badanie wykazało, że pieluchy materiałowe mają większy ślad wodny i większy pobór energii niż pieluchy jednorazowe, a pieluchy jednorazowe generują więcej odpadów stałych i zużywają więcej surowców, przez co mają różną intensywność śladów pozostawionych w środowisku.
Pieluchy hybrydowe
Pieluchy hybrydowe to pieluchy bawełniane powleczone od wewnątrz jednorazową folią chłonną, to znaczy z zewnątrz pieluchy nadają się do prania i wielokrotnego użytku, a wnętrze jednorazowe. Istnieje również opcja, aby ten wewnętrzny wkład był wykonany z materiału biodegradowalnego. Dowiedz się więcej o tych pieluchach.
Pieluchy jednorazowe biodegradowalne
Inną opcją dostępną już na rynku są pieluchy biodegradowalne (tj. Które po usunięciu mogą być spożywane przez mikroorganizmy jako źródło pożywienia i energii). Wykonane są głównie z materiałów pochodzenia roślinnego, takich jak mata celulozowa pokryta bioplastikiem.
Różnica między bioplastikiem a tradycyjnym tworzywem sztucznym polega na surowcu do jego produkcji. Podczas gdy tradycyjny zawiera węgiel pochodzący z ropy naftowej, biotworzywa zawierają węgiel pochodzący z materiałów naturalnych, to znaczy są wytwarzane z surowców odnawialnych (kukurydza, ziemniaki itp.). Wciąż nie ma badań porównujących cykl życia tradycyjnych pieluszek jednorazowych z pieluchami biodegradowalnymi.
Pielucha ulegająca biodegradacji będzie ulegać degradacji mniej więcej w zależności od rodzaju materiału, z którego jest wykonana, oraz przeznaczenia. W kompostowniach (z temperaturą, wilgotnością, światłem, tlenem i mikroorganizmami) produkt będzie łatwiej ulegał degradacji (biotworzywa ulegają biodegradacji w ciągu kilku miesięcy w tych zakładach, według raportu INP). Na wysypisku produkty biodegradowalne potrzebują dłuższego czasu na degradację ze względu na małą ilość tlenu i wilgoci, niezbędną w procesie fragmentacji. Warunki panujące w tych miejscach zapewniają biodegradację beztlenową (przy braku tlenu), czyli wolniejszą degradację. Normy amerykańskie (ASTM D-6400) i europejskie (EM-13432) potwierdzają biodegradowalność materiału w warunkach kompostowania,ale nadal nie ma norm dotyczących tworzyw sztucznych, które dostają się do środowiska w inny sposób.
Pieluchy, które trafiają na wysypisko (alternatywa, która musi być w trakcie wyginięcia ze względu na problemy związane z tą praktyką, ale nadal występuje w znacznej ilości), ponieważ są wyrzucane na otwartej przestrzeni, w obecności tlenu i wilgoci, początkowo przechodzą proces rozkładu tlenowego iw takich środowiskach pieluchy ulegające biodegradacji mogą rozkładać się szybciej niż tradycyjne pieluchy jednorazowe, ponieważ tradycyjne pieluchy zawierają wiele plastikowych materiałów, które pozostają w środowisku. Skutkiem tej całkowitej degradacji jest wytwarzanie CO2, wody i soli mineralnych w postaci odcieków, które w zależności od składu i poziomu lustra wody mogą przesiąkać i zanieczyszczać wody gruntowe.
Pieluchy biodegradowalne nie są jeszcze produkowane w Brazylii, ale są odsprzedawcy. Jeden z nich pochodzi od niemieckiego producenta Wiona , który produkuje biodegradowalną, hipoalergiczną pieluchę, bez sztucznych aromatów i bez użycia chloru do wybielania celulozy. Jego skład sprawia, że jest trochę grubsza od tradycyjnych pieluch jednorazowych, ale z drugiej strony producent twierdzi, że ma większą trwałość.
A jaka jest najlepsza alternatywa?
Przed macierzyństwem nadszedł czas, aby zdecydować, jakie rodzaje pieluch będą wymagane podczas baby shower, z kwestiami zdrowotnymi i higienicznymi (unikanie zapalenia skóry) dziecka w centrum uwagi przyszłych rodziców, komfort, ceny, a dla niektórych bardziej ekologicznych rodziców ślad środowiskowy produktu.
Nie ma alternatywy dla zerowego wpływu na środowisko, ale jest kilka rzeczy, które można wziąć pod uwagę przy wyborze pieluch dla niemowląt lub osób geriatrycznych oraz jak zachowywać się jak konsument:
- Poznaj dostępne opcje. Nowoczesne pieluchy materiałowe są dużo bardziej praktyczne niż te używane kilka wieków temu i mogą być wygodniejsze dla dziecka.
- Jeśli zdecydujesz się na użycie jednorazowego użytku, preferuj marki, które nie używają masy celulozowej bielonej chlorem i że ta masa pochodzi z certyfikowanego drewna.
- Możliwość zastosowania mieszanego może być opcją. Pieluszki tekstylne mogą być używane, gdy jesteś w domu, i jednorazowe, gdy wychodzisz. Jest to alternatywa dla zbalansowania wpływu każdego z nich i pomaga dowiedzieć się, do jakiego typu dziecko jest najlepiej przystosowane. Ta praktyka pomaga również zrównoważyć wpływ na twoją kieszeń, ponieważ istnieją droższe i tańsze opcje.
- Pobieranie opłat za inwestycje sektora publicznego i prywatnego w badania i realizację usług post-konsumpcyjnych (ponowne użycie, recykling, kompostowanie itp.) Różnych rodzajów wytworzonych odpadów stałych.
- Wymagać, aby firmy produkcyjne posiadały system zarządzania certyfikowany przez normy, takie jak międzynarodowa norma ISO 14001 dotycząca zarządzania środowiskowego, która wymaga od firmy zobowiązania się do zapobiegania zanieczyszczeniom i ciągłego doskonalenia.
Biorąc to wszystko pod uwagę, po prostu dokonaj wyboru.
