Termin ekofeminizm zostałby użyty po raz pierwszy w 1974 roku przez autorkę Françoise d'Eaubonne i odnosi się do relacji między nauką, kobietami i przyrodą
Zdjęcie Jen Theodore w Unsplash
Jesteśmy przyzwyczajeni do myślenia i refleksji na temat feminizmu, ale czy słyszałeś o ekofeminizmie? Ekofeminizm to stosunkowo nowy wymiar teorii feministycznej. Aspekt ekofeminizmu wiąże ruch kobiecy z ruchem ekologicznym i wnosi nowy światopogląd, niezwiązany z koncepcją społeczno-ekonomiczną i dominacją. Jego głównym zmartwieniem są relacje między nauką, kobietami i przyrodą, w ujęciu, które w ludzkim podejściu widzi aspekt dominacji nad tym, co naturalne, tak jak mężczyźni starają się narzucić kobietom.
Pierwsze odniesienia do terminu ekofeminizm wskazują na książkę „Le feminisme ou la Mort” (Feminizm albo śmierć), napisaną w 1974 roku przez francuską autorkę Françoise d`Eaubonne. To właśnie w tym okresie pojawiły się pierwsze ekowioski, „jako alternatywa dla społeczności, w których ludzie starają się żyć w harmonii ze sobą, z innymi istotami ożywionymi i nieożywionymi oraz z Ziemią”, zgodnie z artykułem „Ekofeminizm i społeczność zrównoważony ".
Jeszcze w latach 70. miały miejsce pierwsze przejawy ruchu feministycznego w obronie środowiska. W 1978 roku Françoise d'Eaubonne założyła we Francji ruch Ekologii i Feminizmu.
W ekofeminizmie wyróżnia się, że ekologia jest kwestią feministyczną, ale podobieństwa między feminizmem a ekologią zostały przeoczone przez nauki ekologiczne. „Ten aspekt ruchu feministycznego, łączący ruch kobiecy z ruchem ekologicznym, wnosi nowy światopogląd, oderwany od koncepcji społeczno-ekonomicznej i dominacji” - piszą autorzy Ecofeminism and zrównoważonej wspólnoty .
W analizie „ Czy kobieta dla mężczyzny jest taka, jak natura dla kultury? ” (Sherry Ortner zwraca uwagę na fakt, że we wszystkich kulturach kobiety zostały poddane podporządkowaniu i proponuje dogłębne zbadanie źródeł przemocy w różnicach ciał mężczyzn i kobiet. Dalej argumentuje, że brak twórczej funkcji w człowieku doprowadził go do sztucznego wytworzenia funkcji destrukcyjnej za pomocą techniki.
W opinii ekofeministów społeczeństwo zostało zbudowane w celu nadania priorytetu domenie wartości patriarchalnych. Ruch uznaje, że związek uciskanych grup może zdekonstruować obecną hierarchię społeczną, tworząc bardziej integracyjne społeczeństwo. Podczas gdy feminizm walczy o równość płci i ochronę środowiska w ramach istniejącego wcześniej systemu patriarchalnego, ekofeminizm mówi o zniszczeniu tego systemu i całkowitej jego odbudowie na podstawie tego, że wszystkie żywe istoty są cenne.
Zamiast walczyć o równość kobiet lub traktować priorytetowo środowisko, ekofeminizm walczy o nowy świat, w którym mężczyźni i kobiety, ludzie i planeta szanują się nawzajem i postrzegają siebie jako równych sobie, przyczyniając się do siebie nawzajem i poprawiając warunki życia wszystkich. .
Tak jak wiele osób jest feministkami i nie wie, ponieważ przypisują temu terminowi różne znaczenia, tak też można być ekofeministą nie wiedząc, ponieważ ruch odnosi się do troski o środowisko i jego zachowanie, a także głosi, że wszystkie żyjące istoty , od roślin, wody i zwierząt po ludzi, niezależnie od rasy, płciowości, płci czy klasy, należy traktować z równością i szacunkiem.
W Europie ekofeminizm jest bardzo znanym ruchem, głównie w Hiszpanii i Francji, gdzie kobiety często spotykają się, aby opracować zrównoważone projekty. W Brazylii ekofeminizm nie jest szeroko nagłaśniany, ale rośnie i różnicuje się w całym ruchu feministycznym.
Zobacz wywiad z dr Vandaną Shivą, doktorem filozofii, aktywistką środowiskową i zagorzałym ekofeministą:
